Sukut ettirir vicdanım
Yadından kalan hüzünlü sancılarım
Hasret sunan ve yüreğime elem zerkeden eşsiz acın
Hicran sahanağında hala tutsağım
Benimle gidecektir iksir-i aşkın


Can, canansız amanındır
Niyaz sevdasız ayazda kalmış mahzun nazarıdır
Şevk ve sürur sevgi ve muhabbetin tacıdır
İdrak, iradenin gam-ı kitabıdır
Akıl, feraset için farktır


Canan, candan geçmiş perişan
Ey edebin halinde sessizliğin sahrasında yazan
Ah u zarın kimedir, o naif kalbini şehretmek kabilmidir
Nasıl bir talimin vecdi gerekmektedir
Ruhumu firkate eriştiren erktir
Lal hali ruhuma vaciptir


Yazdığım nameler suskun kaldı
Yıllara sari gözyaşlarım umut içinde feyzini aradı
Gönlümde yaşayan yadın hiç usanmadı,meftun bıraktı
Yalnızlık hüznü içimi çaresiz karattı
Bir tebessümün umutla arandı
Bir ses çıkmadı, edebi kaldı


Leyladır aşka ram olan can
Mecnunu inşiraha kavuşturan en merhametli zaman
Çiledir ruhu Rahmete kavuşturan, sineyi firkatle buluşturan
Azimdir iradeyi aşkın vecdine sunan
İhlastır gönül kapısını açan
Umuttur secdeye kapatan


Şimdi senden geriye ne kaldı
Ne neşe ve ne de sürur halimin hüznünde yer aldı
Umutlarım çaresiz hazanlaştı, zemherinin ahına mı kaldı
Ömür lahzası ibretin süretinde nazdı
Geçip giden zaman vicdanımda dinmeyen bir niyazdı
Ecel ruhuma umut zerkeden meyandı


Sorsa yar, o leyla hangi nazardır
İçimi titreten bir sürurun ahından kalan intizardır
Hasreti içimde dinmeyen bir gamdır
Gözyaşları edebin şiarıdır,sevginin lisanında farktır
Sevdalaşan bir niyazdır, aşk-ı seraptır
Çilenin dirliğinde ki ecr-i mutlaktır
Vuslatın vazgeçilmez tacıdır




Mustafa CİLASUN