Ne zaman nazar etsem
Sinemde dem almış hissiyatla sukuta çekilsem
İbretin resmettiği hakikatle yüzleşip aşkıyla serinlesem
Gam etmeden sürurun rüknüyle hamdetmeyi bilsem
Rabbime iltica edip gözyaşımı döksem
Feyziyle secdesinde dirilsem


Aktif iyi olmak nasıldır
Suskun bırakan izan, nefsin mülahazasıdır
Azim ve ecir idrakin aksedasından nükseden bir aşktır
Sevdasında köle olmak ne müthiş sanattır
Feda olmak adına bade olan farktır
Kulluk adına ne latif ramdır


Kitab-ı celili ne vakit okusam
İçimde düğümlenen muştusuyla lal olup ağlasam
Kalbimin nazargah olduğunun farkını ruhumla yaşasam
Firkatine abad olduğum gülün figanıyla yansam
Bin hüzün ile kalbimde inşirahı bulsam
Gönül kapımın açılacağına umut bağlasam


Ey can değmesin sana nazar
Elhak bir gün hepimize nasip olacaktır suskun mezar
Şekliyet için, cezbetmeye meyyal emel için yazmak kime ar
Fikretmeye takat bulan, aşkın lahzasında umut, kar
Ecelin halinde sürete bakmak ne güzel nazar
Ölümün libası ne müthiş har


Haşyet, ürperten bir andır
Ruhun ve kalbin yabancı olmayan ahından lahzadır
Akıl ve izan bunu fark etmen için bahşedilen ardır
Nefsin terbiye edildikçe itaat eden mecaldir
İraden ati adına belyene kanaattır
Tercihlerin mizanın için kitaptır


Ne vakit Hakkı düşünsem
Nefsi lekelerle yüzleşmeye takatin erişmeyeceğini bilsem
Muhtaç olduğum mağrifetin eşiğinde sürurla eğlensem
Bahşedilen Rahmeti aşkını ruhumla şehretsem
Nasıl bir sevdadır ki firkatiyle yüz sürsem
Şevksiz ve mecalsiz takatin lahzasında inlesem
Hüzün zerkeden kederimi terk etsem


Ey sessiz kari,halime ibretle bak
Ömür geçip gitti, bilmem ki ne vakit açacak ruhumda şafak
Merakın bir şubesidir ilim
Azim ve izanın senasıdır aşka eriştiren ne güzel fark
İhlas ne büyük sığınak, kul olmanın irfanında ki sessiz bir toprak
Aşk, ruhun vecdi, iradenin azim kemaliyetidir
Nefsi feda ettiren en güzel gerekçedir




Mustafa CİLASUN