Pasifik’e gidelim. Bir çanta olsun sırtımızda mesela.Çantamızda ümitlerimiz.Üç günlük dünya demiyor mu şair.Gidelim; üç gün sonra döneriz.Yollarımız ayrılmadan bir köşe başında bir şeyler söyleriz; bir şeyler içeriz sonra; soda mesela...Sen limonlu sodayı pembe pipetinle çekerken; ben çilekliyi yeşille...Bir öykü yazalım ya da çerçeve yapıp asalım duvarımıza. Büyüdük sansınlar; sadece uyurken değil gözümüz açıkken bile babamızın bir gülüşüne bin ümit dolsun içimiz.Sen kalıplarının arasında kocaman yüreğinde bir günlük yaz; ben sırt sırta verip geceyle anı yapayım...Haydi gidelim; Pasifik’e, Güney’e, daha Güneye.Sonra belki döneriz.Sırtımızda çantamız, içimizde bin yıllık ümitlerimiz.Diyor ya şair üç günlükmüş dünya; biz bunu bin yılla çevirebiliriz
haydi!