YAŞAM ANATOMISI



Şu dünyada yaşadığımız güzellikler yanımıza kâr kalırken, yaşanmamışlıkları nedense içimizde barındırıp onları öylesine kuytu yerlerde saklar yıllarca zihnimizden atamayız.Hoşumuza mı gider bilinmez, hep ukte olarak taşırız...
Bilinen şu ki; bu zamanla bizi yorar öyle bir hal alır ki, yerini ister istemez keşkelere bırakır...
Aslında hiç bir isteği ve arzuyu ertelememek gerekir.En önemli unsur farkındalık yaşayarak anın kıymetini bilmektir.Hayatı gerektiği şekilde özgürce, olabildiğince belki de şartları zorlayarak erteleme gereksinimi duymadan yaşayabilmektir...
Durum böyle iken, ömrün kalan diğer yarısı, nedense hep umutlara gebe bırakılır...
Yaşansa da olur yaşanmasa da gibi bir umursamazlık teşkil eder, yani karamsarlıktan doğan umutsuzluğa kapılınır ve gözde pek bir önem arz etmemeye başlar. Gerisi teferruattan ibaret olur. Arta kalan bir çok şey genelde sahte duygularla anlamsızlaşır, doğruları bilmemize rağmen kendimize bazı şeyleri kabul ettirmemiz çok zor olur.Belki de arzu etsek bile bu isteği faaliyete geçirmeye gücümüz yetmez. Heba edilmiş bir ömrün,talan edilmiş bir hayatın çaresizce uçurum kenarına bırakılmışlığı gibi olur...
Bu durumda tutunacak dal ararken; beyhude çırpınışlar, kendini aklayış çabası içerisinde ikilemler oluşur.Nafile savunmalarla da son bulur...
Aslında bir nefeslik pamuk ipliğine bağlıdır yaşam.Bazen bir öfkenin bazense bir hırs uğruna yapmış olduğumuz fevri davranışların bedelini pahalıya öderiz. Netice itibarıyla yenilgiye uğrayıp, bunu kendimize bile itiraf edemeyişimizin acizliğiyle,acımasızca zavallı bünyemize yani kendimize yükleniriz...
Olumsuzlukları sırtımızda taşımak zor olduğundan bir an önce ferahlama yoluna gidip, bu ağır yükten kurtulmak için çarelere baş vururuz...
Bazen de suçu; seçmiş ve benimsemiş olduğumuz yaşam tarzının, yani hayatın üzerine atıp inatla kabul ettirmeye çalışırız.Veya bu düşüncenin de gerçekleşmeyeceğini anladığımızda mâl edemeyişimizin ezikliğini ve hüsranını yaşarız. Kimi zaman da telafisi olmayan koskoca yalanların, geriye dönüşümsüz hataların nihayetinde istemeden de olsa her şeyi berbat edip hayatın, kendi ipini kendi elleriyle çeken faili meçhul katili oluruz...



Tanrının lütfu
Takdir i ilâhi deriz adına...


Sevgilerimle.