Bahara
ermeyen nefesimle
Sine-i melalimde derlediğim hicranın sesiyle

Ruhumun
muhtaç olduğu ulviyetin
payesiyle neden hüzne akarım


Ah yine
başlıyor hali fakirliğimde
dinmeyen efkârım, sefilliğe açılan ağıtlarım

Hali
iklimimde güz var
Umutlarım kalbi sürura ne kadar hasret yaşar

Dile
gelen sevda ruhum için
letafetiyle ne ülfetli bahar, aşk bir ar


Artık
çalma kapımı, nazarlarımda
uçsuz bucaksız mezarın haşyeti har ey yar

Neyleyim
bahtın edebiyim, sabır içinde
boynumu bükerek nefesi sevk eğlerim


Hamiyete
muhtaç olan solgun
gönül kafesim, lal olan bu dilim


Umman için
derlediğim ve güftelediğim
hüzzam nağmelerim hasreti ilzam eder

Vurgun
vaktin bekçisiyim,ne fark eder,
gece ve gündüzümle ne çok hali fakirim


Niteliği
ne bilirim, idrakten uzak
bu elemli nefesim, ah kederim


Dinlediğim
nağmenin, acemaşiran
sükûnetinde başlıyor o bırakmayan kederim

Yazık, yazık ki
şu ömrüm,şiddetle özlemini
duyduğum lakin koklayamadım gülün


Nefesin
deryasında andığım ve meftun
olduğum bülbülün aşkında sökünün


Feryadımın
içselliğimde şakıyan ve anlamı
hakikat olan sancı yaşatan öğüdün

Girdabında
fevkalade esirim,feda olmadığım
müddetçe, aşkın narını teneffüs etmedikçe


Müşkülü
sevdanın yelpazesinde esin
duymadığım bir hakikatse ne bizarım


Figan
olan ve kalbi cenahımda hesabın
mutlak olan acısını sunan aşka niyazım

Gel eyleme,
sevgini engelleme, bir tebessümün
dahi bahşettiği süruru ne olur hakir görme


Vaktin anında,
nazarın hazanında, umudun
solgunluğunda hamiyeti esirgeme


Bakir olan
muhabbeti, teslimiyet için edebi,
kalbin şad olacak sesini hiç unutma




Mustafa CİLASUN