Uzanıp dokunabilmek mi? Yoksa kalbinde saklamak mı ? Hayır, hayır öyle değil. O gözlerde dünyalar kurmak. En güzeli bu. Yalan söyleyemeyen tek şey. Gözler. Sadece bakılan. Ne bir temas nede bir hissiyat. Saydamlaşmış aşk. Sokaktaki Rıza Amcanında Dediği gibi;
- Sana en güzelini verseler diyeceğin tek söz " Olmaz; ben onun gözlerini özlerim." olur evlat.!
Mecnunun Leylası karakuru zayıf birşey iken nede güzel demiş Mecnun;
-Siz birde onu benım gözlerimden görün.
Sen kendini benim gözlerimden gördün mü? Seni gören kalbimin atışını hissettin mi? Mecnun ile laf yarıştırmak için değil bu sözlerim. Mecnun beni görse sen bendende betersin derdi. Mecnun, Leylasını anlatabiliyordu insanlara. Peki ya ben ? İçim elvermiyor gözlerini başkasıyla paylaşmaya.Bilen bilir, yaşayan anlatır tecrübe konuşur sonunda. Her aşk biraz daha bencilleştirir insanın kalbini.Ben kaybetmek istemediğimden anlatamam seni. Ne olur sende birazcık anlasan beni..?