6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1420
Okunma

Bu gün şöyle bir geçmişe baktım acısı ve tatlısıyla tam iki yıl altı ay olmuş Edebiyat Defterine üye olduğum. Burası bana çok şey öğretti önce şiir adına ilk yazdığım şiirlere bakıyorum da bayağı bir ilerleme kat etmişim. Burada birçok insan tanıdım, dürüst güzel insanlar vardı aralarında ya da ben öyle sanmıştım. Zaman her şeyi bana gösterdi ve can saydığım birçok kişiyi sildim hayatımdan. İyi de etmişim bir kazanç değillermiş. Hayat bir elektir her sarsıntıda birileri düşer bende olduğu gibi neyse asıl anlatmak istediğime geçeyim. Şiirin bana o kadar çok getirisi oldu ki saymakla bitmez kalemi her elime aldığımda içimde bir yıldız parlar oldu, şimdi içimdeki karanlıktan geriye kalan yıldızlar ile apaydınlık bir gök. İşte şiiri bu kadar çok seviyorum ben, bir de burada öyle güzel insanlar tanıdım ki henüz bir merhabam olmadığı halde mesajlarıyla hatalarımı yanlışlarımı bana söylediler bu güzel yürekler sayesinde biraz daha ilerlettim kendimi, bu güzel dostlara sonsuz teşekkürler. Ama bu sitede birini tanıdım ki nasıl anlatsam bilemiyorum aslında onu anlatmak için kelimeler yetersiz kalacaktır. İlk rastlaşmamız benim şiirimi favorisine almasıyla oldu, sonra baktım her şiirimde var ama tek yorum yok. Her şiirim favorisinde ve kendisi şiir yazmıyor içimde bir merak malum bayanız her ne kadar değiliz desek de meraklı bir yanımız var mutlaka.
Ben de kim acaba bu bayan derken şiirlerini yayınlamaya başladı ve belirli bir süre sonra ses olmamı istedi. Böylece tanıştık Edebiyat Defterinde şiirlerine ses olmaya başladım burada sohbetlerimiz koyulaştı msn ye taşıdık yetmedi telefonda görüşmeye başladık. İlk zamanlar hafta da bir iki kez konuşurken şimdi günde onlarca kez konuşur olduk. O bana can oldu yolumda yoldaş oldu gözüm kapalı sırtımı dayayabileceğim asırlık bir ağaç oldu hiç bir depremin yıkamayacağı. Sanki bir elmanın iki yarısı gibiyiz genelde aynı anda aynı şeyleri düşünebiliyoruz, birçok yaşanmışlıklarımız benziyor bir birine aynı acılar bizi bu dünyaya bağlamış. Yani kısacası aynı rahimde yatsaydık dokuz ay bu kadar benzeşemezdik O’nun la. En olumsuz anlarımızda hissedip bir güneş gibi doğuyoruz birbirimizin hayatına hatta sitede birçok insan beni o onu da ben sanıyordu, evet biz aynı kişi değiliz ama ruh ikiziyiz. Ben O’nda öğrendim çıkarsız karşılıksız dostluğu, sırdaşlığı insan sevgisini ve her doğan günde Rabb’ime şükrediyorum, bana böyle bir dost böyle bir kardeş böyle bir sırdaş verdiği için. Hepinizin huzurunda karşıma çıktığı için, dostum olduğu için canımdaki can Seher_Yeli’me teşekkür ediyorum her zaman hayatımda olduğu için. Seni çok seviyorum Seher’ im…