Kelimeler uçuşur,Harfler sarar her yanını.Cümleler gelir birbiriyle bağdaşmayan.Duygular yoğunlaşır,karışır kendi içinde birbirine.Mantık geçit vermez sana.Birini bir yere oturtursun.Arkası gelir dersin.Gelmez.Bir yerden başlamak istersin.Başlamadan bitiverir.Hiçbirini bir yere koyamazsın.
Bir konu belirlersin.Öncelikle belirleyemezsin.Beynin o kadar doludur ki.Oysa anlatmak istersin sayfalarca.Neyin zararlarını,Kime.neyin faydalarını kime anlatacaksın ? İnsana zararlı şeyin yine insan olduğu gerçeğini mi ?Aynı zamanda da faydalı…İnanmak istemekte de,’’hiçbir gerçek içinde büyüttüğünün karşılığı değildir’’der bir söz.Yaşadıklarından,gözünde büyüttüğün insanın aslında o kadar da büyük olmadığını anlarsın.Yapılan hiçbir iyiliğin cezasız kalmayacağını mı anlatırsın yada…
Yaptığın iş bir gönül işidir.Yıllarını verirsin karşılıksız.Hiç bir kaygı gözetmezsin.Ne kariyer,ne para,ne gelecek,kötü bir finalle son bulur emeklerin.’’Akıllı insanları severim.Ne zaman severim.Aklını duygu ve vicdanla bütünleştirdiği zaman.Çıkar hesapları yapıp bir sonraki hamlesini güdümlemediği zaman.’’ Der bir insan.Hedefine ulaşmaya çalışırken kırıp dökmeden yani,onurluca,hak edecek…
Dostluğu anlatmak istersin.’’Dostluk baldır,fakat fazla yeme.’’der bir FAS sözü sahibine minnet duyan ayının hikayesini doğrularcasına..Dürüstlüğü anlatmak istersin.İnsanlar menfaatleri kadar dürüsttür.Menfaatlerin çakıştığı yerde,dürüstlükten söz edilemez.Hayatı anlatmak istersin.’’Hayat,mezarların çözdüğü dolaşık bir yumaktır.’’der HUGO.
Duygularınızı sevginizle beslemeniz dileği ile…..