Öyle bir çağda yaşıyoruz ki karanlıkla aydınlık bir arada... Bir yanımız ışıklar altında zevk sefa içinde diğer yanımız karanlığın en zifirinde...

Bir yanda aç, suzuz, yorgun, uykusuz, mutsuz, umutsuz milyonlar hatta milyarlar bir yanda milyon dolarların sağanak sağanak yağdığı düğünlerde evlenen, eğlenen mutlu azınlıklar...

Bir yanda kedisinin burnu kanasa dünyaları ayağa kaldıranlar, diğer yanda açlıktan susuzluktan, patlayan bombalardan, en korkunç silahlardan çıkan kurşunlardan çocuğunu, anasını, bacısını, kocasını, karısını kaybeden ve çığlıkları kendi yüreklerinde yankılanan binlerce masumlar...

Bir yanda zalimlerin pırıltılı, ışıklı sahte barış nutukları, sahte sevgi çağrıları, sahte hayırsever iş adamı numaraları, diğer yanda yıllarca kandırılmış, köle yapılmış masumların boş umutsuz, pırıltısız bakışları...
Bir yanda mutlu sonla biten masallar, diğer yanda acı sonla biten hayatlar..

Öyle bir anda yaşıyoruz ki zalimlerin öğle vakti, mazlumların en karanlık geçesi şimdi..

Umarım milyarların sabahına çok yoktur, umarım imsak atmak üzeredir..

Ben şafak vaktinin uzakta olmadığına inanıyorum.. Çünkü duyduğum bir söze göre gecenin en karanlık anı şafak vaktine en yakın olan anmış.....

DURAN ATİK