Sıcak günlerden bir gündü o gün.Cumartesiydi sanırım,üstümde tişört ve de jiinslerim var ki iş saati değildi yani.Olay 1995 yılında geçiyor.Ben nasıl da gencim,öyle böyle değil hani.Pek bir derdimin de olmadığı zamanlar işte.Saçlarım bile upuzun rüzgarda ahenkle dans ediyor.Arabanın açık penceresinden gelen rüzgarla –e olay eskiden geçiyor ve de benim Renault 9 arabamın ayircondişınırı filan yok demek ki-bir o yana bir bu yana salınıyor saçlarım.Velhasıl olay gerçektir bu arada,resmen yaşanmışlık var.Lütfen ciddiye alınız efem.Evettt,ben kırmızı rönomun içinde laylaylom gideriken,bir de baktım yoldaki sarı ışık kırmızıya döndü dönecek .Ve tabiî kine durdum ben.Hani aman aradan sıyrılıyım,şöle bi hızlı çalımla gaza yüklenerek ve de öndeki yayaları epeyce bir korkutaraktan basıym gaza gidiym ,aman kim görcek zaten hava sıcak yapıştım bu koltuğa atıl kızım filan demedim kendi kendime eğitimli ve de aklıbaşında bir bayan kişisi olaraktan.Beni durduran ve de bu durma işini gözüme gözüme sokan diğer sebep ise hemen yanıbaşımda biten üstünde kırmızı mavi ışığı olan polis aracı da olabilirdi. Evet,evet olabilirdi.Kırmızı ışık ve de ben durdum.Kırmızı ışık ve de böylece mavili kırmızılı polisler de durdu.Normal şartlarda elim direksiyonda ve de gözlerim ilerici, zeki bir genç olaraktan ileriye doğru bakıyor olmam gerekirken,ben içimden gelen dürtüyle başımı sola çevirdim.Yandaki renkli cicili bicili ışıkları olan aracın sağında oturan polis beyle göz göze geldik.Uzunnn bir süre birbirimizle bakıştık –hayatımın en uzun dört saniyesiydi sanırım.O bana ben ona bakıyoruz derkennn,benim içimdeki ses kıkırdadı ve de ‘’ niye öle bakıyorsun ki polis beye,zaten hava sıcak ,yazık adamcağızlara ,kes bakmayı da selam ver ,o da senin gibi memur işte,napsın bu sıcakta garibim ‘’türünden şeyler dedi.Ben bu iç sesini ciddiye alıp,yüzüme bir gülümseme yerleştirdim ve de oldukça kibar bir şekilde beyefendiye gülümseyip baş selamı verdim. Diyorum ki yüzümdeki gülümsemeyle ve de hafifçe eğilerek verdiğim baş selamıyla’’haklısınız memur bey,gerçekten hava sıcak,sizi en iyi ben anlarım valla,ben de az kalmadım böyle güneşin altında eğitim esnasında,işiniz zor sizin de gerçekten ,sabahtan akşama arabada piş ,hırsız neyin kovala vs vs ‘’

Evettt..en can alıcı noktadayız şimdi.Ben içimden bunları bir çırpıda geçirip ,az sonra yeşile dönecek ışığı ayağım gazda beklerkennnn..cicili bicili arabanın sıcak basmış polis beyefendisi başladı konuşmaya –dikkatinizi çekerim ki konuşma arabanın açık megafonuyla yapılıyordu-
‘’NE VAR HANFENDİİİ? NE BAKIYONUZZZ? BİŞİ Mİİİ VARRRR,NOLUYOOO?’’

Aman Allahımmm,Allaımmm dedim başımı hemen ellerimin olduğu direksiyona çevirerekten,Sağda soldaki yayalar bana bakmaya başladı,her iki polis de eğilip bana dik dik bakmaya devam ettiler.Ve ben küçüldüm,küçüldüm,küçüldümmmm.Bir karınca oldum kararınca.Ve de AYYYYYYYY..BAKMAZ OLAYDIMMM..diye çığıraraktan yeşille beraber hayatımın diğer tarafına gaz basaraktan geçtimmm..Evet,ilginçtir bu olay.Şimdi yan yana geldiğim bırak polis aracını, soğan satan kamyonet sürücüsüne dahi bakmıyorum.Ne halleri varsa görsünler sıcakta kardeşim ,bana ne yaniiii