Hiç Düşündük Mü ?
Doyma bilmeden yaşadığımız ve kısa olduğunu haykıra haykıra bizlere bildiren bu dünyada neden var olduğumuzu, hiç düşündük mü ? bazen derin hissi duygularla dolduğumuz ama kimi zaman da ölmeyi o kadar çok arzuladığımız bu dünyanın varoluş gayesi acaba nedir ? neden bazen gülmekten kendimizi kaybederken bir başka zaman da hıçkırıklara boğuluyoruz...insan olmak neden bu kadar karmaşık,çileli ,çözümü imkansız ve girdaplarla doludur,hiç düşündük mü ...sevdiklerimiz teker teker ve ardlarına bakmadan dünyaya veda ederken bizi bu yaşam döngüsünde tutan iksir acaba nedir...ölüm korkusunu yenecek kadar ,sık sık yaşadığımız hayat kayıpları bizlere ne anlatmaya çalışıyor... neden mutsuzuz,ya da neden böyle hissetme mecburiyeti hisediyoruz...
acıların her köşe başını gardiyanlar misali sardığı bu gizemli yaşam alanından bıkan ne çok gönül vardır,hiç düşündük mü...gözlerinden her dem boşalmaya hazırgözyaşları bulunan birileri varken,bir başka gruptakilerin mutluluk oyunu oynarcasına kendini kandırdığı takvimli dünyamız neden böyle...
kimisi açlıktan derisi etine yapışmış şekilde hayatı zulüm olarak görürken,kendini insan diye nitelendirmekten haya etmeyen başka birileri yediklerinden fazlasını çöpe atmaktadırlar...
Yaşamı bütün tatlarıyla ve bütün insanlık hatta canlı-cansız bütün varlıklarla iç içe ve gerçek anlamda iç girdaplara girmeden yaşamak o kadar mı zor...okuyanı tahsilli,okuma fırsatı bulamamşları da cahil diye gruplama refleksinden ne zaman kurtulacağız...Vicdanımızın artık tatilden dönme zamanı gelmedi mi acaba...ne zaman hissettiklerimizle davrandıklarımız aynı rotada giderek,bizi iki yüzlü olmaktan kurtaracak.. bu soruların sonunun geleceğini tahmin edemiyorum. O zaman daha fazla uzatmaya gerek yok;anlamak için bir satır da-atasözü- bir roman da kendi düzeylerinde yeterlidir. 03:45 09/11/2011 Hasan BİNBUĞA