Hep büyüdüm sanmıştım kendimi oysa hiç büyüyememişim anne, hep büyümek istemişim. Kim büyümek ister ki hayatının en güzel döneminde, bende isterdim çocuk kalmayı tabi ki bana çocukluğumu farkettirecek bir annem olsaydı.Yani sen olsaydın anne bende çocuk kalmayı isterdim. Çocuktum okuldan çıkmış yurda gidiyordum ayağım takılmış ve düşmüştüm.Dizim öylece kanamıştı, oturup ağlamalımıydım yoksa kalkıp yürümelimiydim bilmiyordum.Etrafıma baktım beni gören kimse yoktu,yani kimse umursamıyordu. Acı çekerek kalktım ayağa duvarın kenarına yanaştım, arkamı döndüm ve usul usul ağladım. O kadar içten ama bir o kadar da gizli ağlıyordum. Sanki ağlamak o yaşta normal değilmiş gibi, sanki o yaşta büyümeyi hedeflemişim gibi. Şimdi düşünüyorum da anne sanırım orada beni ağlatan dizimde ki yara değil yurda gittiğimde beni yürekten kollarına saracak yaramı temizleyecek bir annemin olmayışıydı. Yani senin yokluğundu annem... Senin özlemindi...
Ben çocuk oldum mu anne ? Hatırlamıyorum. Senin gidişinle büyüdüm sanırım. Küçücük yüreğimle büyük hayatlar arasına girdim. Hani anneler ve babalar için çocuklarının büyüdüğü vakit kendi ayaklarının üzerinde durmaya başladığı zamandır ya anne. İşte ben hayatta kendi ayaklarımın üzerine yedi yaşımda basmaya başladım ve saçlarımı kendim taradım, kıyafetlerimi kendim giydim, hatta ayakkabımı giyerken ters giydiğim oldu ama onu bile zamanla öğrendim annem yani ben büyümeyi kendi kendime öğrendim annem.
Ben çocuk oldum mu anne? Hatırlamıyorum. Bana çocukluğu mu anlat anne. Seni bıktırır mıydım hiç, üstümü hemen kirletirmiydim uysal bir çocuk muydum yoksa yaramaz mıydım ? Durmadan ağlar uyumak bilmez miydim? Bana çocukluğumu anlat anne beni dizlerinde sallarken uykuya daldığım da güzel meleğim diye sever miydin beni öpüp koklar mıydın ?Hastalandığımda gözyaşlarıma dayanabilir miydin ?
Ben çocuk oldum mu anne? Hatırlamıyorum. Bana çocukluğumu anlat anne. Senin beni hissedip benim seni hissedemediğim zamanları anlat bana. Başkasının kucağına gittiğim de ağlayıp ağlamadığı mı söyle bana, yani şimdi ki gibi o zamanda sensiz durup duramadığı mı söyle bana anne.
Ben çocuk oldum mu anne? Hatırlamıyorum. Bana çocukluğumu anlat anne. Bıkmadan usanmadan dinlemek istiyorum.Çok sever miydin beni her annenin çocuğunu sevdiği gibi?Üşümeyeyim diye sıkı sıkı sarar mıydın kollarına kokumu doya doya içine çeker miydin ?Biliyor musun anne eğer o günlere geri dönebilsem ve o günlerde senin benden birgün kopup gideceğini bilebilsem, seni yanı başımdan ayırmamak için yaramaz çocuk olurdum ve bensiz bir yere gitmene asla izin vermezdim.
Bana çocukluğumu anlat anne ama içinde hep ikimizin olduğu karelerden olsun. Çünkü eğer ben çocukluğumu yaşayamadan büyüdüysem,sensizlikten hep anne sensizlikten...