Hayat Şimdi Ben Seni,Kime Şikayet Edeyim..?

Uzaklarda kaldı bakışlarım bir çiçeğe bakar gibi..
Zamanla sen ona sevgini verdikçe,büyüyüp serpilmesini izlersin,
sonra bir sabah bakarsın ki ;rengarenk çiçekler vermiş sevinirsin bu bir armağandır doğadan ..

Bunca yaşanmış yaşanmamış ne varsa düşünüyorumda;
En çok vazgeçişler ve ayrılıklar hem de severken ayrılanların acısı üzdü beni..
Devrik cümlelerle oluşan sitemler ,sevda sözlerinin yerini alıyor ya kahrediyor beni..
Hani gökyüzünden yıldızlar düşse birer birer ,o kadar parçalamaz içimin hasretli yanlarını..

Yollar ayrı düştüğünde, umudun savaşı orada bitiyor,sabır kalmıyor..
Sözlerin geldiği gibi kalamadığı gibi varolmanın anatomisinin de artık esamesi okunmuyor..

Yaratan ’’imla hatası’’ yapmamıştır sev(in) derken..
Sevmeyi,herkese nasip etmez bunu da öğretseydi ,
keşke bir bir yüreklere damlatsaydı,ayrılıklar hiç olmazdı o zaman..

Dilenen ,istenen o kadar imkansız olamazdı ve insana merhamet duygusu doğuştan verilmiştir sevgi gibi,
Bize bu içimizde varolan duyguları kullanmak kalıyor,o kadar da zor değildir aslında sev’mek;
hesapsız beklentisiz,katıksız nefesi kesen bir duygudur bilene..

Ama bazen gelse de o şans birilerine , giderken boğazında bir yumru bırakırsın geride kalana asla geçmeyen..
Kalan gideni bekler gözü yollarda hiç gel(e)meyeceğini bile bile..

Bir doğa olayıdır aslında sevmek kimileri dağları aşsa da bulamaz,
bulabilen de o yükü kaldıramayacağını anlayıp ,arkasına bakmadan çeker gider..

Oysa sevgi bu küstümü bir daha uğramaz yüreklere..
Nafile beklersin gözün yollarda..

Eğer bir yerlerde sevdayı görürseniz sıkı tutun yakasından
sahiplenin yoksa bir daha görünmez bu dünyada..


Feyza muhurlu

Bir eflatun..
30/9/2010 İzmir