Önce bir şimşek çaktı gökyüzünde.Sonra bulutlar arası çatışma çıktı.Ve yenilgiyi hazmedemeyen her bir bulut,hüznünü boşalttı gözlerinden .Yağmur,üstüme yağdı.Bulutlar ağladı,ben ağladım...


Bir zaman sonra dost oldu pamuk tarlasını andıran bulutlar.Dünya döndü,sürükledi onları da peşi sıra.Her biri birbirini takip etti.Dosttan öte ne vardı ki? Onlar dost oldu,ben yara aldım dosttan...


Ardından gökyüzünü palete sürttüler.Renk cümbüşüyle panayır alanına döndü her yer.Her bir bulutu,bir renk bastı bağrına.Pembe bir bulutu sardı,benim hayallerim pembeye boyandı...


Akrep,iğneledi durdu yelkovanı.Karanlık bastı gökyüzünü.Uyudu bulutlar.Ve ay devraldı gece nöbetini.Her bir yıldızı kutsadı,şövalye kıldı.Kuşandı yıldızlar.Geceye karşı savundular göğü.Yıldızlar kuşandı,benim kolum kanadım kırıldı...


Bulutlar ağladı,

Ben ağladım...

Ben sustum,

Konuştu rüzgar.

Uzak ülkelerin şarkılarını söyledi...