"İnsan;sevdiğine değer verdiğine,"can" diyerek hitap ettiğine ne kadar güçlü olsa da sevgisi:aslında bir ışık ararcasına düşüyor olmaz bir düşün arkasına.Gerçek olmasını dileyerek"..

Bazen ne yalan ne gerçek ayırt etmesine fırsat bile vermeden bir anlık nefes alıp verecek bir zaman dilimini çok görüp üstünü örtüyor gerçeklerin üzerini yalanlarıyla sevdiği....Sense bir şeyleri ispat etmek için çı...rpınıp duruyorsun,,oysa ki giden gitmiştir biliyor gideceği yeni adresini...Giden kazandığını düşünse de,öyle sansa da biliyor aslında senin haklılığını....tükürmüştür bir kere hazmedemez o tükrüğü yalayıp yiyeceğini....

Ve; gitmek gerekiyormuş o anda yüreğini bıraktığın yerden..

İnsanın "CAN" dediği değer verip kıymetini bildiği kişinin gerçek yüzünü görmesi kadar dünyada daha zor bir şey varmıdır.? değerli dostlarım okuyucularım....! ne zormuş meğer...hangi "babayiğit böyle demezki" aranızda diyen varsa bir adım öne çıksın yüreği yetiyorsa aklı ve mantığı alıyorsa...

İki yüzlülere mahküm ettirdi,bizi çok yüzlüler....

"Yarası olan gocunsun" diye kalemimin mürekkebinden döküldü bu sözler....

15 Ağustos 2011

Kenan TİRYAKİ