en sevdiğim mevsimdir kış.. ne garip.. soğuk bir kış gecesi ocak ayının 16. sı. garip olan ocak ayının ortasında olmamız ya da kış mevsimini sevmem değil. garip olan gecenin bir yarısı birileri sıcak evlerinde televizyon seyrederken, sıcak yataklarında uyurken, ya da sıcak bir oda da ders çalışırken bazıları da gecenin ilk saatlerinde yollara dökülür.. ama en acısı gecenin ayazına karına kışına bakmadan ayaz vurmuş kar olmuş demeden sokaklara dökülen.. bir lokma ekmek bulmak için çöpleri karıştıran.. yiyeceklerini ordan bulmaya çalışanlar.. sokak çocukları..
pencereden dışarıyı izlerken iki tanesi gözüme ilişiyor.. farklı bir dünyanın belki soğuk evlerin, odunsuz kömürsüz kağıtla kartonla yanan sobaların yandığı evde yaşar onlar.. belki de yanmadığı.. hani fırından çıkmış sıcak pidelerin girmediği, pazar gezileri olmayanlardır.. sabah kahvaltısını günün ilk ışıkları bile aydınlanmadan ellerine aldıkları bir parça kuru ekmekle geçiştiren çocuklar.. seçme şansı olmayanlar. ayaz demeden kar soğuk demeden geceyle yaşayanlar...