bazı hatıralar vardır üzerinde sonsuzluk eskir.
hiddet lodoslarıyla sarsılırken, şefkat yağmurlarıyla yıkanır ardınca.
ay geçer, yıl uzar da, tükenmez grilerle tüllenen bir akşamın ardında mühürlenen sözlerin efsunundaki büyü. Saniyeler yıl olur, asırlar dakika, her salise araya uzun mesafeler kaydederken güya ayrılık adına ela bir hatır bırakır düş evimde. Ela bir hatır, ısıtır yokluğunda bir köşeye sığınmış gölgemi..

Başım ellerimin arasında, gözlerimde bin tane bulut sefa sürerken, kirpiklerimdeki o bir tek damlanın düşüşüdür sessizliği çıldırtan. O tek damlanın kavislerinde kırılır yedi renk kuşatıp bütün renklerin büyüsünü armağan eder tacıma sekizincisini.

yokluğunu düşünürüm o zaman.
her düşüncemde yeniden yaşarım
bir onyedi ekim akşamı
ruhumla buluşan ela bakışlarla
kalbimde mühürlenen son hatıranı...

oysa gözlerimden bile kıskanırken seni, nasıl böyle umarsız kalabilirim yokluğuna şimdi. Düşüncelerim de nasırlaşabilir mi zamanın hoyrat ellerinde? belki de bir düş ülkesinde yeniden buluşmayı hayal ediyor benliğim de, ondan ensemde hissettiğim sesinle ürperiyorum!

O akşam ve ilk ve son hatıra; Şimdi bütün masumluğu ile kelimelerin beşiğinde sallanmakta.
Sıcacık bir bakış, ömre değen tek bir gülüş ve aşk! Sadece aşktır avucumda kalan incilerim.
Parmaklarımı açmaya korkuyorum, açarsam yerlere saçılacak saklı mücevherim, biliyorum.

Ah, imkânsız bu, biliyorum!
bu dünyada imkânsız artık iki ismin aynı sayfada yazılabilmesi!
iki siluetin yan yana olabilmesi imkânsızdan da öte.
Hele de seni öyle bir sonsuzluğa kendi ellerimle uğurlamışken ben!
Oysa hiç şansımız olmadı ki!
Bizi birbirimizden ayıran kadere ne senin gücün yetebildi ne de benim.
Bilseler ki acizliği iliklerinde böylesine hissetmemiştir hiçbir kul.
Çaresizlik böylesine boyamamıştır bir hayatı zifir rengine.

Düşler kokar mı hiç? İçinde tebessümün olan her düşüm sen kokuyor şimdilerde,
O yüzdendir her hayalim güldeste! gelsen bir, hele bir gelebilsen yine eskisi gibi..
Gül kokan düşlerimden çıkıp yine gerçek olabilsen. Bir daha o şansım olsa,
kalbimi mühürleyen o muammaya!

Vallahi bırakmam öyle bir daha. Senden önce alsın diye canımı ayrılığın ellerine tereddütsüz kendim veririm.

bu kez ya beraberinde götürürsün!
ya da ayrılıktan önce beni SEN öldürürsün!
Kargülü Almıla