yeni yazı ekle yalnızlığıma...

işte hayat bu mutlu son yok baba..
bekliyorum ve beklemedeki tahammulsuslugum orantısında nefret ediyorum yasamaktan
bogazıma kacan yanık ispirto
alkol diye kıvamında alınan kolonya karısımlarına emanet ediyoruz yalnızlıgımızı
kaybedicek ne var
hangi vaatle pişirilip onumuze kondu bu hayat
simdi kaybedicez belki
diye komplo teorileri uretiyoruz
ne dogumun senin elindeydi nede ölümün olucak
tek kişilik bir orgazmın sonrasında yine kendine kalacaksın
titremelerin gecince
aklın uyusmuslugu karsısında eline gecen bir kac saatin
sen o bir kac saati dagıttıgın zaman
kendine geldiginde gordugun caresizligin
sen o caresizligi bir şişe ickiye gomdugunde uyandıgın ertesi gunun
ve senin her ertesi gunde
yeni bir yalnızlıga soyunan fahişe ruhun
ruhunu icinden cıkardıgın zaman geriye kalan posası
toprak olucan dimi buyuunce
askere gitcen gelmicen
yanlıslıkla gelirsen yada askere hic gitmessen
ikinci bir acil cözum paketi yok tanrının
mecbur uzerine dusen gorevleri yapıcan
ve hala insan olarak bu dunyada yangın anında kurtarılacaklar listesinde
evrak dolabından sonra geliyoruz...
belkide bu yuzden
hala bu ulkede soguk metalik mavi dolaplara
daha bir insan ciddiyetiyle bakıyoruz..

al bu titremeleri icine sar
gogsunde uyut
aklında sogut
yorgunum kısık ateste pişirilmekten
mumkunse fırına verin beni
unutun cıkarmayı
sonra..
sonrası hic
unutun bu karalamayı...