hayrettin taylan

23.23.2010



Yağmura sordum seni. Gözyaşlarının talan ettiği yüreğimin cennetinde neden huri değilsin.
-Damlalar dile geldi. Huzurun onun nefes aldığın şehirdir, onun yaşamasıdır, sana bir gün dönmesidir. Damla damla sana akmasını beklemektir.
-Kurumuş gözyaşlarından sonra yeniden severek senin için ağlamaktır.Omzunu ıslatmaktır aşk.
Hüznün paftalarından çık artık. Kederlerini kaderin ağından al. Biraz kendine gel, biraz unutmalara alıştırmalar yap.Onun düşünden, işinden, içinden, söylenmemiş sözlerinden çıkar.
-Bırak gitsin başka hüzünlerle tanışsın, bırak başka ellere sel olsun aksın.
Çarpıldığı kayalardan sonra senin naif , bilge, şair ,zeki dünyanı arayacaktır.
Çok fazlaların var onları anlayacaktır.Hayatına giren ruhsuz öküzlerin sevgisiz çift sürüşünü görecektir. Boşuna ekilmiş sevda tarlasındaki mayınlara basıp kanayacaktır.
-Seni damla damla arayacaktır. Mecburlarını bekle.
Bırak o meçhullerini doyursun, bırak hayal kırıklarına can kırıklarını artırsın. Sen kendine kadimler besle, sen aşkına yürek aç.
Damla arası suskularım dile geldi.

gidemeyen hislerin varmış
‘ sus’! biraz beni yağdırsın aşk

sus! biraz aşkı ıslatsın aşk
gömdüğüm senli demleri uyandırma
yaralarıma çevrimdışı kokular salma
ben hiç bilemediğinin hiçliğindeyim
adının yapıştığı hoşluğunun sonuyum

Doyurulamamış içimdeki aşk çocuğun ağlar, ben sussam o başlar ağlamaya. Kırık mazinin renkli gözlerinden seni görür göremediğim seni.
-Kangren olmuş hatta imkansızlığa karışmış sana alışık ,sana yapışık, sana ödev özlemlerim var.
-Ruhumun derin sahillerini aşındırır alışamadığım sensizlik. Garip bir kıyı olur öylesine kıyıcı kalırım.
-Bende severim artık, ben de sevgi çeperimi açtım. Sensiz demlerin demliğiyim aşk çayına kaynıyorum.
-Sabıkalı gidişlerin buhurunu kapattım. Kaçamaklar, kaçak çaylar yok.
Bir sen , bir de şeker olarak çayımda erimen eksik.Bir de sol yanıma dokunan bütün dokunuşların.
-Her yanım senden tatlara karışmış;ama tatlım yok. Oysa kaymaklı kadayıf gibi bir sen gerek tatlara alışık bu yoksul ben’e.

- elimde aşk
içimde aşk
dışımda aşk
dışlanmışlığımda ve gidişinde aşk

Özlemin bilekleri kesildi. Kesif bir sevdanın dilindeyim. Dilimden, düşlerime, düşümden gerçeklerime karışık bir sen var.

Yalnızlığımı istila eden seni unutmak mecralar açılır.Şerha şerha solaçlarımı kemirir öylesine gidişin, çığ gibi büyüyen nefretin.
-Nerde satın aldın bu nefret dolu tavırlarını. Sosyolojik pejmurdeliğini anlamakta zorlanıyorum.
-Psiko-sosyo denklemin çözümsüzlüğünde ilk sen ile son sen arasındaki açık araları anlamakta zorlanıyorum.
Hangi seni sevdim, hangi senden gidemedim bilemedim.

-Tutuşmuş bir gerçeğin ateşinden dersler aldı soğuk algılarım. Bir de senin soğukluğunu ısıtacak yeni aşkın muamasındayım.Ummanlarını serdikçe huzura alıştırmalar yapar bahtımın dalgaları.
-Biraz bir ben büyüyor ;anlamakta zorlanacağın kadar bir ben işte.

-. Susar öz, küllerini savurur tavırların. Yanar güllerin. Dikenlerin gerçek dışı ,çevrimdışı, aşka aykırılıkları batırır.

-Köz kalır seni senden kızartmak için. Öfkeyi yakar ötekileşme.
Kendine kendi olur, olurunu kaybediş. Çoğullarını arar, oğulluğu olmayan
İstemek. İstemeden de olsa seni arar, arayışımın Arafları.
-Sırat’ı yoklar Fırat’ım. Beni aziz kılar Fırat. El ‘azize olarak çok uzağın yakını olarak uyaklanırsın dizelerimde, dizlerimde, ömrümün son sözcüğünde.

Sevdalı göz, görür, anlar,sorar, kapatmaz, aramızdaki aşk ateşini. Görür bizi görünecekler. Kadere su olur, yıkar günahlarımı. Affını doyurur sevgi denizim.
-Azize olur her halin. El “aziz “ olarak aylaklığımı ölçer özünün sılasındaki sular. Damla damla akar istediğim sen göletine.
-Hazar olur, nazar olur, aşk olur birikiriz yabancı ellerde.
Beni bulur, bulunmuş, bilenmiş, buğulanmış, aşka yağmur olmaya yakınlarım olur.
Yağar sen.
-Islanır benlik. Kavuşmaların arasındaki kavuştaklar dillenir.
Söylenir aşk kendine kendine. Azize olur ruhun, sevgin, bensizliğim
-El kısmı kalkar aramızdan
Ben el aziz değilim, sen el azize değilsin Nazlıcan.
-Aziz ile azize oluruz el ele , dil dile, aşk aşka kalışların deminde.