4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1435
Okunma
anlamı düşmüştü hiçliğin,
belirgin ayaklanmalar devriliyordu ötelerin hasretinden
bir değer dizesiydi gözlerinden düşen dem ,
artık ne yol vardı kotaran zamanları, ne de yolsuz yakarışlar,anlıyordu
hizbi senayı
elindeki yıkanmış hüzünleri tomarıyordu gece
sanki ıslaktı güvercin misali kanatları
çırpınmaya değecek yol önlemleri silinmişti hafızasından
tek kanat elvermiyordu uçmasına
biliyordu tek kanatla uçamazdı sabahın anlamına
karmaşık düşünceler yalpalıyorken teninde iliklerinin
bir hiçliğin enleminde yürüyen ayaklarını besliyordu yoksulluk
çırpınmadaki anlamsızlık artık kollarına bile değiyordu
ki
uyandı üstü açık yakarışlara
ah çocuk..
üşüyorsun değil mi
1999..
Cevap Yaz