Bir kemenın tellerinde başlar kağıttaki hayat : önce güzel bir ses için akort edilmelidir keman.
Yaydaki gerginlik ayarlanmalıdır tıpkı ! akla giren önyargılı düşünceler gibi,Narin bir sekilde tutulmalıdır omuz üzerinde aynen sevgiliyi dizlerinde tutar gibi.
Sevgiliye bakar gibi bakılmalıdır tellere, gözler hafif aralanır ummanlara dalar gibi içten ve sevgi ile.
Akla giren düşünceler unutulur o an sadece aşk yasanır...Yayı usulca tutmalı aynen parmaklarını sevgilinin saçlarında dolatırır gibi narince ve dalgalı dalgalı..
Ve delice haykırmalıdır keman içindeki aşkı daglara, denizlere ve hatta tüm insanlara,haykırmalıdır ki aşk sadece bir kemanın tellerinde kalmasın diye unutulmadan nesilden nesile geçsin diye..
Sonra notalara basılır tıpkı önümüze çıkan küçük mayınlar gibi .ufak ama can yakan patlamalar gibi. ve içindeki yorgunlugunu alır yıllar uzar gider ve sen hala o patlamaların etkisinde kalırsın ........

Gökhan Karakol