Ne köle olmak için bahşedilensin
Ne de esir olmak için derlenmiş ve müddetini bekleyen nefessin
Aklın ve iradenle, azim ve muhakemenle seferber olmuş bir akidenin saikisin
Ruhun hilkatinde ki demsin, kalbin inşirah firkatinde ki bedelsin, niyetinle fevksin


Aklın, ancak ilimle vakara ulaşır
Bilgiden ve tercübeden yoksun olan nefes nasıl fikir sahibi olur
İnsan azmi ve niyetiyle istikametin alinde vuzuh bulur, kul olmak için yarışır
Yoksa yaşamak nefsin zilletinde yol aldırır, zafiyet içinde sefillik ruhundan sorulur


İslam, hamaseti asla tasvip etmez
Asabiyetlerini koruyan nefeslere irfan ve erdemi ram eylemez
Ruhun rikkati aşktır, kalbin hasreti hakikat sevdasıyla yanmaktır, ar edilmez
Ne kadar vecdin varsa, idrakin gönül kapını hala aralamıyorsa hicran şehredilmez


Namaz, felahın için niye zarurettir
Nasıl bir akideyle taat etmek azizdir, ruhuna esin veren hazdır
Anlamadan okumak, hala kul olduğunu sanmak, iman ettiklerin için marazdır
Gönlün nasıl bahardır, boran içinde canı çekilen vicdanmıdır, umut şevksiz olmaz


Gönül erbabı feda olmak için vardır
Çünki kalbinin nazargah olduğunun farkındadır, inşirahtır
Nefsinin zilletinden uzaklaşan farktır, Rabbin rızasında dirilmek için yaşayandır
Sabır ve kanaatin cenahında ki fırsattır, müddet-i nefesin sahibinde uyanmaktadır


Yalnızca niye Rabbime muhtacım
Kalbimin sahibine umutlarımla yaslanırım, ona yakınım
Koşulsuz derdimin dermanı, ruhumun irfanı ve azmimin yegane adresi bilirim
Ona sığınır ve yalnızca ondan yardım dilerim, nefesimi sahibinden nasıl esirgerim


Hadsizliğimi nefsimden bilirim
İrademin zafiyet içinde rüsfa olmaması adına dua ederim
Tezkiyesi için istikameti, furkan ve afendimin alinden sudur edenle iktifa eylerim
Muhabbetsiz şevki hırsım bilirim,şevkatsiz gönüllereden ictinap eyler, nefeslenirim


Gecenin bir vaktinde uyma kalk
Ruhunu arındırmak için, kalbini şehretmek adına unutma
Ne kadar itikadında kavisin, idrakin hangi deminde ahdinle birsin, haydi sorgula
Eza, cefa neden seni bulur, gam ve keder niye umutlarını soldurur, taklit ar mı olur


Bir Sacit Onan vardı hatırlarsan
Belagatı ve serdettiği hicranı, nefesinden akseden nazardı heran
Vakar sahibi bir insandı, aklın ve irfanın yolundan giden bir ihsan olarak yaşardı
Şimdi şiirler onun sesinden mahrum kaldı, mısraar nasıl duygulanırdı, kul anlardı




Mustafa CİLASUN