Hiç köle olmayı beceremedim
Kul olmak için azimle cehdettim, takkike yöneldim
Kim ne söylerse inanıp meyletmedim, sahih olması adına sual ettim
Ziyadesiyle keşkelere iltifat eyleyim ah uz arla vakit geçirmedim, sabrı şehrettim


Her lahzada zerkedilen kali
Lüzum etmeyen meyanları, konuşmak için konuşulanları
Nefsini ihya etmek adına koşturan canları merak etmedim, niye imtina vakti
Nasıl bir hesabın münderacatında muhatap alınacağız, gerekçesiz ne anlatacağız


Her nefes sevsin diyemedim
Zamanımı o canları ihya etmek adına hasredip kanmadım
Gönül yapmak için iradeyi zafiyeti terennüm edip, acziyetle başbaşa kalmadım
İnandığım hükümlerin sahrasında azimle ağladım,nasibim için neden umutlandım


Ruhun vecdinde umut solmaz
Kalp inşiraha hasret duyduğu kadar idrakten uzaklaşamaz
Solan ümitler olunca, hatalar günyüzüne çıkar, nefsi lekeler niçin bırakmaz
Şaşkınlık hali zihinden çıkmaz, firkatin kali ruhunda feyz yaşatmaz ve ağlatmaz


İltica ettiğin Rabbin kim tanı
Ruhunun en sahih sultanı, kalbini nazargah eden o vicdanı
Furkanı gönderen hükümranı,neslin içinden resül seçen an aziz makamı
Sana irade veren, efendin olupta hürriyetine itibar bahşeden Rahim ve Rahmanı


Bir can efendinse kölelik başlar
Mütemadiyen istek ve arsuları etrafında hükmünü saçar
İradeni nisbi kullanman adına sınırlar koyar, izinsin ne yapzar elhak kızar
Peki, kulu olduğun efendi ne yapar, neden emeğin karşılığında lütfuyla ram kılar


Her nasıl dilersen tercihindir
İraden bunun için istikametine ve aklına ilham eden azimdir
Hesap etmek, fikretmek adına muhakemeye yönelmen nitelikte ki bilincindir
Kainatta herşey emrine amede kılınmış kıymettir, idrakin farkındalığıyla ayandır


Bir bak etrafına kimler var
Neden kaybolmuş nefesler hayret nazarıyla an’a bakarlar
Vaktin ne kadar değerliolduğunu anlayamazlar, sadece yaşamak için koşarlar
Issız sokaklarda niye miskince yatarlar, kendinden geçmeyi kurtuluşları sayanlar


Ne kadar ah etse, kim duyacak
Muhatap kabuşl edilmek için aklın ve izanın farkı bulunacak
Acziyeti yeğleyen, meşkuk bir nefes misali boşluklara meyledip inleyen solacak
Bu bakımdan iradenin ve aklın her nefes için yar olduğu anlaşılıp unutulmayacak


Aşk, aklın didarında ki fevktir
İdrakin halinde ki esenliktir, iraden için niyetinin feyzidir
Ancak kulluk bilinciyle ve ihlasın zindeliğinde kalbi inşirah haline eriştirir
Ruhu aidiyeti içinde fikren ve ilmen tezekkür ettirir, her taatında ihsana vesiledir




Mustafa CİLASUN