hayrettin taylan


Ego, id ve süperegonun bastırılmamış algılarında haz ve suçluluk hisleri taşıyan üst benin tanımsız haliyim.
-Kendime veda etmeye geldim sevgili.
Asıl kimliğimizin psikolojik aynası ego, kişiliğin biyolojik çerçevesi id,toplumsal merdiveni süperego arasında kendimi buldum. Seni bulmayınca hep bebek kaldım.İçimdeki çocuk senden masallar dinlemeye ,aşkına sözsüz istekler yollamaya başladım.
Beni yöneten benliğimdeki değişim şemasını sundum sana. İlkel güdülerim yok. Saptırılmış safhalarda, içsel sayfalarda beni bulamazsın.
-Birkaç günahlık sunum kafandaki algı evinin çatısını çökertmiş olabilir.
İç gücün kazanımları insanı tümler. Benlik karmaşası yaşamıyorum

Patlamış mısır gibi değildi beynimde kaynak yapan senli sözcükler.
-Sana sahip olmanın vergisi ödenmeyen hayallerim vardı.
-Asıl insanın hayallerinden vergi almak gerek. Bu kadar hayale dalmayı önlemiş oluruz.
-Kendini bulamamış, kendisiyle bulaşamamış biri değildim.Seni aradığım tinsel paftalarda,ruhumun katmalarına inen senin duruşundu.
-Egolarımın sponsorluğunu yaptı içten sevgilerin, tutkuların;hatta yaşattığın acıların.
-Her damlan aslında bir idi doyurmaya yetiyordu. Vicdanıma kadar iniyordu sızılarının sözsüz algıları.

Şişirilmiş gayrı resmi bir benliğim arada yüzebilir bahtsızlığının denizinde.
-Bunu da hoşgör sevgilim, henüz kendime veda etmediğim durumlar var.
Bu toplumun silindir gibi ezdiği kaçınılmaz sonlara uçurumlar hazırlayan kurallar, şişkin egolar var.
-Erkeğe hediye edilmiş, üst benlik olarak aşılanmamış eğitimsiz tavırlar var.
-Ehil olmayan hatta bir kadının o romantik ormanında yabani kalan onca erkeksi davranış aslanlığıyla eğitilmiş , büyümüş bir erkek olduğumu unuttun.
Yiğidi malı meydandır.
Erkek adam ağlamaz.
Erkek adam çapkındır, değilse ya fakir ya da beceriksizdir.
Erkek adam, maçodur.
Her gün pilav mı yenilir?
-Egoları zehirleyen onca cümle var. Hangisini yazayım kitaplara sığmayan buncalar üst benlik olarak erkeğe şişirilmiş ego olarak sunulmuş. Ben de bu katmanın sosyal merdiveninde de olsam.
En üst basamak da olsam etkileşim vardır sevgilim.Patlamış bir benlik dehlizinde kendime gelmeye geldim.
Ateşin içinde sürekli kızaran egoların sonrasıydım. Modernizmin kendi algısında yarattığı farkındalığın fevrisiyim.
-İçtepilerinde sorunsallığını bilen bilinçli de olsam zehrini yüreğime bırakan toplum erkinin inindeyim.
Normalleşmeyi algılaman gerek sevgili. Normlarımız arasındaki yabancılaşma,aykırılaşma, asimel etmeleri bilmen gerek.
-Her birey kendi dünyasının merkezini temiz tutmalı benliğiyle.
Duru benlikler.Duruşu temiz kimlikler. Algısı açık, sosyal kimliği üst düzeyde, kendini bulan, egolarını, idlerin, süperegolarını bir benlikte tümleyen ve mutlak gerçeği bilen asil, inançlı, ilerici, bilişsel akışa hazır biri olmanın tan vaktinde olmak gerek.
-Kendime vedalarımı çoktan yazdım. Bir sana veda edemedim.
Aşk işte beni saran, sarsan, kıstıran en büyük olgu.
-En büyük rüyanın sonuyum seni görmek için uyuma isteğim.
-Aşk budur işte, sevdiğini rüyasında görmek için uyumayı isteyen bir benin merkeziyim.
Sen ve sensizliğin güzelliği, kendi ıstırabı var.Beni sonsuz mutluluğu yaşanmaya meyilli özel cennetine sundu.
-Huri oldun, haramlarımı yakan şeytana karşı. Hazlarımın reklamsız tanındığı istenme tenlerinden kurtardı helalin.
-Güzel olan güzelliğin kâbusundaydı.Ya da yaşattığın güzelliklerin
Sihrini içtim. Ya efsun bendim.

Senin bıraktığın ben sonrasında egonun egzozu zehirledi sensizliği.
-Kendime başka trafikler seçtim. Gözlerinin rengi ışıklardan bir olmalı sol yanım hep kırmızıda durur.
-Y’eşilin ruhumu geçirir karşına.Karşıya geçmek için birkaç sen gerekti.
-Ego sensin.
Yani gerçek özünün tam tersindesin. Ders vermeye çalışıyor benden gidişleri tümleyen sanrılar.
Hasılı kandırmacaların gölgesini gerçek sanarak bir şeyleri yaşamaya, bir şeylere alışma mecrasındayız.
-Dön kendine bak. Hangi sen beni tanır ve yaşamak ister. İkimizin özü meleksi bir benlik.
-İnsan her yönüyle temiz bir özle doğar.Meleksi, her şeyden arınmış, mükemmellin insani versiyonuyuz.Sonra sahte bir benlik yaratmaya başladı çevresel faktörler.
-Sahte bir duruşu üst ben olarak sundular. Bilincin filtresi zamanla kirlendi.
-Özümüze kadar kirlendik. Hangi doğru kimliğin fotokopisiyiz bilemedik.
Hırslar, şartlanmalar, öykünmeler, kapital mayınlar, içimize sığmayan onca
Üst kimlik oyunlarına kurban edildik. Kendimiz olmaktan çıkıp çevresel baskının baskısı gibi yazıldık yaşamın kitabına.
-Şekli bir ben oldu. Asil, kaliteli, üst bir duruşa durulanmamız azaldı.
-Kirlendik, yabancılaştık, melekliğin tüm evrelerini yok edip şeytani algılarla zirveye çıkmayı doğru yol bildik.
-Hep yanıldık.Yanılgılarımızın yansımasını herkes doğru gördü.

Patlamaya hatta atom kadar bizi ve çevremizi etkileyen egolarımız oluştu.
Ve bu egolar bizi paçavraya paça edip durdu.
-Sen kimsin sevgilim.Hangi sevginin kimisin. Hangi yüreğin üst kimliğini kaybettin.
-Hangi seni sevdim ben şimdi. Bu kadar haz, naz ,ego zehirlenmesi arasında bilinçli aynanı çıkardın mı?
-Şimdi beni anlıyor musun bu aşk ermişinin seni o kadar severken kaçamak atomlarla esrik sensizliğe kaçışını.
-O eski kendine vedaya hazır mısın? Vadesiz bir sen sunar mısın dün doğan bir bebek temiz bir duruşa durulanmış, benliğini bulmuş bu bilinç bilgesine Gülzen