Derin bir nefes çekip,kaldığım yerden devam etmek istiyorum hayata..Ama o beni istiyor mu işte orasını bilemiyorum..Aynı evde,aynı odada,aynı vakitlerde ben yine aynı şeyi yapıyorum..Seni düşünüyorum...Ben seni düşünürken,sen ne yapıyorsun bilmiyorum..Belki dışarıdasındır şimdi,yada yorgun bir günün son demlerini dinlenerek geçiriyorsundur..Bilemiyorum..Bugünlerde pek çok şeyi bilemez oldum..Ben’i mesela..Yok yok yanlış anlamadın sen..Doğru bu...Bilmiyorum kendimi...Neleri göze aldığımı,nelerden vazgeçtiğimi,nelerden vazgeçemeyeceğimi,bazen bilmiyorum..Eşgalsiz bir yüze sahibim..Değiştim ben..Hemde çok değiştim..Haklıymış demek babam..Bak kızım;değişeceksin..Kahretsin haksız çıktım..Sahi bak değişmişim.Eskiden haksız çıkmaya aldırmazdım,doğruyu bulmaktı önemli olan..Artık bunu bile kaldıramıyorum şu hale bak...Her şeyi geçtim de en çok anlayamadığım konuda sensin..Ne yaptın?Ne yaptın da bunca karmaşıklığımın,bilinçsizliğimin içinde geldin baş köşede durdun..En önemlim,ilk düşündüğüm oldun..Bulamıyorum bunun cevabını ben..Aşk! diyip kaçanlardan olamıyorum..Aşk bitiyormuş ya bir rüya gibi..Bu da bir rüya olsun istemiyorum..Sustur hadi tüm saatleri,beni uyandıracak her şeyi yok et..Sevgi değil mi bu??Yaparsın herhalde benim için...En çok da sana vuruyor bu hallerim..Susup susup kaçıyorsun çaresiz..Ne diyebilir ne yapabilirsin ki??Sende bilmiyorsun..’Lütfen..’ diyip topu bana atıyorsun yine..Ah o lütfen neleri getiriyor gözümün önüne bir bilsen sen...Bir yolu vardır diye umuyoruz..İnsan nasıl değişir,nasıl değişmez??Nedir insanı değiştiren,aşkın o ilk deli heyecanını yiyip bitiren??Bunu bulmaya çalışıyorum şimdilerde...Ah bir bulsam.Bulsam hep benimlesin biliyorum..En büyük sorunda bu ya zaten,BULAMIYORUM..Bir bunu,bir seni düşünüyorum tüm vakitlerimde..Aklıma esen her anda çıldırıyorum...Özlüyorum seni, ama yanımda bulamıyorum..Sahi bak, ben seni düşünüyorum..Sen neler yapmaktasın..hiçbir zaman bilmiyorum...Tutsana ellerimden,yardımcı olsana bana!’Beraber çözebiliriz belki..’diyen sendin.’Ben sorunu bulamıyorum ki çözümünü bulayım..’Diyemedim!Hayatımın en karmaşık en tekrar yaşanamaz dönemlerindeyim..Kaybettiğim boş zamanın hesabını kim verebilir ki??Bana yüklenir tüm hesap..Çaresiz bunu da kabullenirim..Herşeyi kabullendim zaten..Sen üzülme..Biliyorum etrafımdakilerin bana sorunlu imajlı kız gözüyle baktığını,farkındayım kimleri üzdüğümün...Biri dur dese ya bana...Dursam...Ama olmuyor işte anlamıyorsun..Hala umutsuzca yardım beklemekteyim..Çıkar mı ki bunu anlayan biri?Çıksa da kurtulsam bundan..Yoruldum üzmekten,üzülmekten..Yoruldum..Bazen sevgimin içimde hapsolmasından..Nasıl çıkartırım bilmiyorum..İhtiyacım var sana..Anla!Hadi;gel şimdi..Dediğin gibi uzat elini,tut,kendine çek beni..Yardım et bana..Öp..Sarıl…Çöz beni...
Boşa konuşuyorum değil mi?Böyle bir deliyi kim anlayabilir ki..Saat geceyarısı ve ben hala seni düşünüyorum..Sen şimdi ne yapmaktasın,hangi rüyadasın inanki bilmiyorum..