Yine karşılaştık seninle...

Arada bir yoluma çıkar,selam verirsin, ne çabuk unuttun beni der gibi...


Hoş geldin ey ölüm.

Sen gelince tüm bağlarımdan bir bir koptuğumu, uzayın boşluğunda avare dolaştığımı ve sonsuz bir kudretin içinde hiçliğimi yeniden müşahadeye başlıyorum.

Evet, son nefesimde karşılaşacağım bu gerçekle bir kaç yılda bir tekrar karşılaşması ne hoş...

Ey ölüm seni seviyorum. Sen bana akibetimi hatırlatıyorsun. Dünyadan giderken ayrılacaklarımı yaşarken bırakmayı öğretiyorsun.

Ölmeden evvel ölüm ile prova yaptırıyorsun.

İçimde yine büyük bir boşluk var, sanki büyük bir temizlik yapılmış gibi...

Mevlam sana geldim yine, yeniden...

Yoruldum dünyanın kargaşasından, koşturmasından.’’Hira’’ davet ediyor bizleri de...

Al beni yakınlığına, inşirah ver gönlüme.

Teslimiyetine daldır, takdirine razı olacak gücü bağışla.

Nefsimin isyanlarını dizginle. Öyle doldur aşkınla ki zerre üzüntü kalmasın beytinde...


Bezm-i Elest/ İlahiaşk...

29.06.2010

Salı