Kalp Boşluğu Değil
Hani bazen yalnız kalıp rahatlamaya ihtiyacın olur ya kalbin daralır sıkışırsın 4 duvar arasına çıkarsın evinin balkonuna yollara bakarsın önce ağaç yapraklarını daha sonrada aralarından sızan sokak lambasının ışığını görürsün , bir anda dalarsın yoldan geçen arabaların sesiyle ayılır ve sahip olduğun eşsizlikleri bırakıp onu düşünürsün sahip olamadığın için yorgun düşersin bir anda , ani bir üzüntü kopar içinde korkarsın.. hafif loş bir akşam üstü yerini akşama bırakırken nerdesin güneşim diye sorarsın toprağa , gelmeyecek der karamsarlığa bağlar seni …
Antika bir kafam var , seni hep hayallerle çizerdim dünyama , eski hayatlı düşüncelerle bir yolum vardı , rehber olurdun ya hani bana , çok özledim seni, bir hafta sonu özlemi , gelmediğin her günün hasretiyle , üzüntüsüyle beklerdim gelmezdin , şiirler yazardım aptalca kurgular kurar durum olay ilişkisi ile çapraz rampalarım sapardım sensiz yollara kendimden çıkar , kendi yolumdan çıkardım. Kapılırdım zengin bir senli düşünceye , dalardım ya hani , bilmezsin sen tabi yoktun ki yanımda i, sen hep yok zannettin beni göremedin ki aşkımı .. bağlandığım sana değil ulaşamadığım sana yürüyordum.. Küçük notlar tutardım sana yazdıklarımı ,müziğin havasına kapılır bir anda esinlenir esintiler .
gönderirdim kağıtlara , akardım kalemimle geleceğe , rüzgarlarımda boğardım yokluğunu..
Boşluklarımdan oluşturduğum farklı ruh hallerimin yansımasıydı doğaya tabiat anadan kırgınlığın tarifini aldım çizdim. Yazılarımda haykırış var duymaz mısın?
Kulak tırmalayıcı bir sesle aralandı göz kapaklarım duymamak elde mi sesini! İşitmemek mümkün mü kokunu gözlerimi kaçırmam mümkün mü gözlerinden? Yoksun artık ne yapayım bir yol göster ey görünmez köyün kılavuzu ..
Gün batımına yakın bir yerde kayalıkların üzerine oturmuş ağlamaya hazır halimle gördüm boşluğunu , dolu olan kalp varmıs meğer bende,gözlerimle bile boşalmayan ..

2009 Senesi İç Yankısı

Uğur Şener