Her yeni gün birbirinin kopyası halinde devam ediyordu. Ev ve iş arasında mekik dokumak dışında küçük değişiklikler olsa da pek bir önemi yoktu. Günlerden bir gün başıma geleceklerden habersiz, önce telefonumun o çin işkencesi tadında çalan alarm sesiyle tatlı uykuma veda ettim, saatin erken olmasına ve beni yorucu bir günün bekliyor olmasına aldırış etmeden de yatağıma veda ettim ve gerekli prosedürleri uyguladıktan sonra yola koyuldum. Yolda o gün bana eşlik edecek arkadaşımı aradım. Telefonu açtığında sesinden anladığım gibi yeni uyanmıştı ve bunun sonucunda geç kalacaktı. Görüşme sona erdikten sonra kendi kendime fırça attım. Ulan yolda niye arıyorsun ki işin yoksa bekle şimdi derken bir yandan da arkadaşım gelinceye kadar ne yapabilirim diye düşünüyordum. Sonunda, buluşma noktamıza yakın olduğu için işe uğramaya karar verdim. İşe gittiğimde gördüğüm kişi beni hayli şaşırtmıştı.