3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
540
Okunma
İstanbul’da özel bir okulda,sınıf öğretmeni dersin özetini tahtaya yazdırıp,gününü bitirmekteydi...
Yazdığı cümle şöyleydi:
-Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar.
Tam bu sırada söze karıştım,izin isteyip,öğrencilerle konuşmaya başladım.
Bu sözün sonuna nokta değil de noktalı virgül koysak daha doğru ve anlamlı olmaz mı?Hem hani biz doğru olacaktık!
Yoksa köyden kovulmamak için yanlışı söyleyen,yalanı savunan mı olalım diye sordum.Sınıfın hepsi birden,"Hayır"dediler.O zaman noktayı bir öğrenciye sildirip,cümlenin sonuna noktalı virgül koyduk.Bunun devamı var,henüz cümle bitmemiş anlamında birleştik.
Ve herkes düşünmeye başladı.
Uzunca bir uğraştan sonra,cümlenin devamını bulmuş ve tahtaya da bir öğrenci yazıvermişti:
-Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar;ama onuncu köye heykelini dikerler.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz