Gecenin kör saatlerinde yatağından fırlayıp hoş bir melodiye takılıyorsa kulağın, o an aklına gelen geçmişin,şimdin ya da geleceğin... Aklına gelenlerden korkma!
Ne başlı başına bir düş olmalı ne de tamamıyla gerçeklerle çerçevelenmiş. Eğer gerçeğini düşlerinle birleştirebiliyorsan o doğru bir yoldur. Aklındaki, hayatında bir yere sahiptir. Aklındaki, sadece bir düşse ve hiç gerçekleşmeyecek bir düşse, işte o; aklına bir kere girip korkunç girdaplar yaratsada unutmamız gerekir. Ne acı! Unutamayanlara.
Ne mutlu! Unutulmayanlara.
Zihnimizi felç eden düşüncelerden kurtulamadığımız anlarda durur hayat. Unutmak zihinsel bir faaliyettir. Ne yazık!Unutamayanlara. Hem içimizde hem de dış dünyada dönen filmler farklı=içimizdeki film dış dünyaya ayak uyduramadığında başlar unutma isteği. Unutamamak ne acı! Zihnimizin oynadığı oyunlar yüzünden geç kaldığımız anlarımız,şimdimiz,hayatımız. Ne zaman zihnimizin yaptığı hataları düzeltirsek işte o zaman unuturuz.Olmayanla yaşamak yok olmaktır. Olanlarla yaşamaksa var olmanın gereğidir...