Onun gözlerinde ben bir hayalim . Yalnızca hayal . Yemeyen , içmeyen, bir zararı dokun-
mayan ..Durduğum yerde öylece duracağım . Bir adım atmama olanak yok . Bu olanağı ken-
dim yaratmak zorundayım . . Sokak kedisi gibi çöplüğüme atlamalıyım . Ya da hangi çöplük-
te eşindiğimi iyi bilmeliyim .

Ona gölge bile edemeyen uzaklarda bir ağaç , bir ceviz ağacı belki ..

O beni kendince , sözde sevmeli .. Düşsel olarak .. İkimizi bir söğüt ağacının altına oturt-
turmalı ilkin . Ben ona hep gülümser . Çay içmeliyiz .Ona uzattığım çay bardağını tabağıyla kavramaya çalışırken gözlerime bakıp ellerime dokunmalı ..

Söğüdün altında otururken önünde bir kuyu ve ilerde tel örgü olduğunu hiç bilmeyecek .. Benim iki kardeş bahçesi olan bu yeri bölen tel örgüden ne denli huzursuz olduğumu da ..
İnsanın sınırları tel örgülerle bölünebilir mi ? ..Tel örgü , sınırı bana hep insanın sınırlarının
da böyle yine insanlarca bölündüğünü anımsatıyor . Üzülüyorum . Kendi kendime söz veri-
yorum . Beni böyle kimse tel örgülerle sınırlayamaz ..

Bahçeye gittiğimde her zaman tel örgüye karşı ayaklarımı uzatarak otururum ..Bu kardeş
deş sınırlarını belirleyen tutsak duvarına alayla bakarım .. Benim duvarlarım olmayacak ..

Sınırın dibine fidaladığım gül , iyiden büyüdü . . Bu yıl görüyorum ki amcamgilin toprağa girmiş . İki uzun dal , tel örgü ardında dimdik ..Kökler sınır tanımaz .. Tel örgüdeki zerdali
ağacı da bizden tarafa kocaman kollarını uzatmış .. Çağlalardan koparıp yedim .köklerin
bu özelliği öyle hoşuma gitti ki ..

Onun beni nasıl gördüğünü anllatıyordum .. Hayalinde onun oturduğu kente gitmişimdir .
Ya da orada oturuyorum . Beni sevdiği çay bahçelerinden birine götürür . Siyah saçlarım bağlı değil . Özgürce rüzgarda uçuşmaktadır . Gökyüzü bir ara bozar , yağmur yağar ..
Koşarak çay bahçesine gireriz .. Yüzüm gözüm pırıl pırıl .. Gülümsüyorum .. O da bana gü-
lümsüyor .. Çayı pek sevmiyorsun ama benimle içer misin ? ..Ya da başka bir şey .. Çay içmek bahane .. Deniz uzakta ..Uzaklaşan gri bulutlar ve gülen yüzünü gösteren güneş ..
Ağaçlar ne ağacı ayırdetmez .. Kuş sesleri . Denizin kıyıya vuran dalga sesi .. O ve ben .. Çayla birbirimizi içiyoruz .. İkimizde yıllardır aradığımız insanı bulmuşuz .. İki sınır tanımaz kökü , dünyanın her karış toprağından filizini veren .. Her tel örgünün ardından
ucunu çıkarıveren ..

Onun , benim de bayıldığım hayallerinde sinemaya gidiyoruz .. İkimiz de ne zamandır gitmemişiz .. Dirseklerimiz derken kollarımız birbirine değiyor . Usulca elimi tutuyor , sıkıyor parmaklarımı .. Azıcık acıttığını hep anımsayacağım . Seyrettiğimiz yabancı bir film ama biz yerli yapım yaşantımızı yaşamamak için ellerimizi bırakmıyoruz .. Filmden biraz tedirgin ayrılıyoruz .. Sevgi hiç işlenmemiş .. Şiddet ve seks . . Sevgiyi yaşantımızda hiç bırakmayacağımıza yeminler ederek , ellerimizi daha sıkı tutuyoruz ..

Dışarda hava yine ıslak , yağmurlu .. Yağmuru sevip sevmedimi soruyor .. Yanıtım - Senin
sevdiğin her şeyi seviyorum .. Yağmuru .. Çok ..Seviyorum , oluyor . Yüzü gök kuşağı gibi
Bıyıklarında yağmur damlacıkları .. Bir eliyle saçımdaki yağmur damlacıklarını silkeliyor ..
Kulağıma - Seni seviyorum ,diyor...


Ekim 1992