korkularımla yüzleşiyorum şimdi senle otururken. seni kaybetme korkusu senden ayrılma korkusu ve ve bunların sonunda ölüm korkusu.
yokluğunda duvarlara çizdiğim resminin yerine gerçeğini görünce şimdi karşımda ister istemez bu duyguya kapılıyor insan. herşey gibi bununda sonu var biliyorum. ama bildiğim birşey daha var bunların yanında.
o da bu anın hiç bitmemesini istediğimdir.
düşün!!!
nasıl sigara içerken son nefes her zaman en tatlı şey gibi geliyorsa bir tiryakiye, sende hayatımda yaptığım en tatlı şey gibi geliyorsun.
SeN: benim bulabildiğim en güzel şeysin bu hayatta. kara kara duygularla çırpınırken yüreğim, içerde yanan kimsenin görmediği ama dünyayı bana gösteren o ışıksın belki.
belli dünyanın en güzelisin. ne kadar doğru söylemiş olurum bilemem ama sen varlığınşa yokluğunla, hayalinle gerçeğinle tüm tutkulu duygularımda hep benimsin.
SeN gökyüzünden kayan o yıldızın kaybettiği eşsiz parıltısın dünyada. dünyaya ışığını veren güneşin sönük kaldığı zamanlarda ay gibi ortaya çıkan, yalnızlık zamanımda en yakınım, tüm kötülükleri yıkan iyilik meleğimsin.
sen herşeysin çünkü sen çok özelsin.....