Demokrasi ne yazık ki üzerinde çok konuşulan ama az yaşanan bir kavram oldu ülkemizde!
1 Kasım 1922’de "saltanat" kaldırılarak farklı bir kulvara girişin kapısı aralandı.
Zaten kısaca "cumhuriyet" de hanedanın yokluğu demektir ama cumhuriyet=demokrasi denklemi doğru bir ifade değildir.Çünkü adı "krallık" olan demokrasiler olduğu gibi,adı "cumhuriyet" olan ama demokrasiye uymayan "rejimler" de yeryüzünde mevcuttur.Libya,İran ,Suriye,Kuzey Kore gibi ülkeler!
Demokrasi bir ideoloji olmayıp,yönetim biçimidir.Yani halkın "nesne" olmaktan çıkıp,"özne" olmaya geçmesidir/geçilmesidir.
Genel ve eşit oy hakkı kolay elde edilen bir sonuç hiç değildir.İngiltere’de 1830’larda halkın sadece yüzde 2’si "avam kamarası" için oy kullanabilirken,bu oran 1867’de yüzde 7’ye,1880’lerde de yüzde 40’a çıkmış,halkın tamamının oy kullanabilmesi ise 1940’lı yılları bulmuştur.
Bu anlamda "halka kızmak",onu "küçük görmek" hiç değildir.Çünkü halkı anlamaktır esas olan.Gazeteci Tarhan Erdem’in dediğince:"Maşeri vicdan müthiş bir şeydir."
En anlamlı ifadesini de A.Lincoln’ün şu satırlarında bulmaktadır:"Demokrasi,halkın,halk için,halk tarafından yönetilmesidir."
Ve demokrasinin erdemini de 20.yüzyılın büyük düşürü K.Popper şöyle anlatmaktadır:
-Demokrasinin erdemi,halka,beğenmediği yönetimlerden belirli bir süre sonunda ve barışçı yollarla kurtulma şansı vermesidir.