Bir şehir bir denizin koynuna girerse ne olur?Söylüyorum İSTANBUL olur.Peki deniz istanbul u koynuna aldığı için mi bu kadar güzel yoksa İstanbul denizin koynunda olduğu için mi İSTANBUL? Bence Allah(c.c) bu ikisini birbirine yazmış ve yar olmuşlar.Şimdi ikiside bana yar. Benim yar dediğim buranın hamuruyla yoğrulmuş İstanbul sevdamı büyütmüş, ben İstanbul sevdamı.
Görmeden vurulduğum tek sevgili İSTANBUL, kavuştuktan sonra azalmayan,günden güne artan bir sevda bu bende, taşı, toprağı, sonbaharda dökülen yapraklarını, baharda taptaze açan erguvanları, boğazı, martıları,her tepesinde yatan evliyaullahı, mazlumunu herşeyini her halini sevdim ben bu şehrin.Hani sevdiğin senin hoşlanmayacağın birşey yapar da kırılırsın ve affeder sonra yüreğindeki büyük sevdan onu işte tıpkı öyle üzmedi mi bu şehir beni elbette üzdü benim de ona gücendiğim sende bunuda mı görecektim dediğim zaman dilimlerini yaşttı bana İstanbul, ama ben yine de onun mavi gözlerine baktım, ezanlarında beni affet nidalarını duydum ve biricik sevgiliyi ebediyyen affeder gibi affettim bu şehri. Böyle sevilir bir şehir tıpkı bir yar gibi, vefasız da olsa bir yar gibi sevilir.Şimdi kollarında saadet şarkıları söylemesemde onda nefes alıyorum ya onun sebebiyle rızıklanıyorum ya ne ister ki insan bir sevgiliden.Şaririn dediği gibi olsun o zaman visal böyle olacak belkide, sende yaşadım muradım şimdi ebediyyen sende yatmak.Güzel İstanbul aziz İstanbul koynunda eba eyyubel ensariyi saklayan İstanbul banada yer aç sinende. Çünkü seni bende sevdim.