Sevgi..
 
Eşya yaratılırken mayasına zerkedilen ilahi bir hediye...
 
Kerem ile Aslı dan, Leyla ile Mecnun dan, Adem ile Havva dan çoook önceleri var olan... üzerine kainatın bina edildiği bir garip mefhum...
 
Kays ın çöllere düşüp leyla sevgisi ile mecnuna dönmüş haline aşk dendi kimi zaman...Ve bir zaman Şirin için dağları delip ab-ı hayat ile bir şehri buluşturan Ferhat da bir garip sevda,  Züleyha ya, herşeyden geçerek yusuf da  başka alemleri seyrettiren bir ulvi ve ince nüans...
 
Ve nihayet Mevlana da Şems ile Şems de ise Mevlana ile Eşya ve kainat üstü bir hakikat olarak kendini gösteren eşsiz ve nihayetsiz bir serenat...
 
Ama tüm bunlardan ötede bir yerlerde taaa ezel canibinde "Ya Habibim" ilahi hitabı ile başlayan ve bu hitaba muhatap olan
"Sevgililer Sevgilisinin" Nuru ile anlamını ve değerini buldu aşk.
 
Ey sevgili demişti ilahi hitap sen olmasaydın sen sevgisi olmasaydı geri kalan hiçbir şey olmazdı. Seni yaratmasaydım seni sevmeseydim geri kalan hiç bir varlığı varlık sahnesinde var etmezdim.
 
Ne zaman kainat onun nuru ile müşerref oldu - ki bu herşeyin var olmasından önceki andır- o zaman sevgi var oldu, aşk hayat, sevda anlamını buldu.
 
Sonrasında Leyla da bulduğu aslında O idi Mecnunun.. Sonra Kazmayı vurduran aslında ferhata, her nefesinde içine çektiği kainatın her zerresinde var olan, O na ait sevginin tanecikleriydi..
 
Yoksa nasıl Mevlana Şemste kendisini bulurdu.. Yoksa nasıl Şems Mevlana ateşini yakabilirdi...Ve o ateş olmasa "Ne olursan ol yine gel" daveti nasıl yapılırdı hangi potansiyel güç bunu yaptırabilirdi Mevlana ya...
 
Sevgililer sevgilisinin doğduğu günün sevgililer gününe denk gelmiş olmasından daha güzel olan şey; Onun tüm varlık aleminden önce yaratılması  ile sevgi ve aşk mefhumlarının var olmasıdır.
 
Eğer bugün sevgi aşk ve bir sevgililer günü varsa bu Sevgililer Sevgilisine Duyulan ilahi sevginin varlığı ile kaimdir.
 
İçinize -kimden gelse kime duyulsa- düşmüş ise bir vakit aşk..bilin ki bu Ondan dır ve aslında Onadır...Buna delil  O an duyulan sonsuzluk halidir..  bu aşkı gönüle -bir anda olsa- düşüren sebebin değeri takdire şayandır ve kaybedilmemelidir. Kim aracılığı ile aşkı bulduysa insan, kim  bunu hissettirdiyse, kim kalpten geçtiğinde  bu sonsuzluk ve hakikat denizinde  -bir an olsun- yüzdürdüyse, işte o dur Şems. Bize düşen ise ondan aldığımz fenerle hakikat güneşine ulaşmaktır gayri.
 
Sevgililer Gününüz ve Bu günün müsebbibi zatın dünyayı şereflendirdiği Kandiliniz kutlu olsun. Sevgi ile...