Yorum(tekrar)...

Dün, Cumâ günü idi ya; yeni birşey dikkâtimi çekti ya da aklımda yeni birleştirdim;
Hoca Câmide, önümüzde ve vaaz dinliyor, bize bakıyor...1),
Ezan Minâreden ancak, başka yerden telsiz aracılığı ile naklen okunuyor, hoca yine bize bakıyor...2),
Hocamız, Cumâ Hutbesi okuyor ancak; elindeki kâğıtta yazılanlar kendine ait değil. Câmi hocalarına, Cumâ Hutbesinde okunmak üzere, İl Müftülüğünce dağıtılmış(genel kural)... yâni, Hocamız, hazır yazıyı okuyarak hutbe okuma görevini ifâ ediyor...3).

Ey benim Din Kardeşlerim; Hocanın görevinde, başka ne kaldı? Sâdece, Nâmâzın Farzını kıldırmak. Ne diye Hocaya bu görevi yüklüyorsunuz? Ey, âdîl görevliler... Günâh değil mi hocaya? O görevi de tez vakitte, toplu farz nâmazları kıldırmak sûretiyle, Cümle âhâli birlikte ve aynı anda, Telsiz hoparlör yoluyla kılalım... daha sevap olmaz mı?! Bu fikrimi sakın yabana atmayın! Olur mu- olur!... Uygulayın da görün. Kimseden bak ses çıkacak mı?!!.

Gelin, kulağınıza, sessizce bir şey söyleyeyim; aman kimse duymasın! Yâ- hû, öldüğümüzde bizim Cenâze Nâmâzımızı kıldırmaya; o vak’te kadar, Hoca kalır mı?!! Belki de O’nu da toptan kıldırırlar ha ne dersiniz?!
Ey, Cemaât-ı Müslimîn; bu yazdıklarımdan, râzı mısınız?...-1, râzı mısınız?...-2, râzı mısınız?...3 .Râzı değilseniz; Yok-yok... Sökün ayak başparmaklarını; kendi mezarına kendisi yürüyüp gitsin!.

Allah’ım; Beni ve benim gibi boşa uygulamaları yapanlarla birlikte affet… “Sen, affedicisin… Bağışlayıcısın… Senin her şeye gücün yeter; Âmîn.”

Bütün okuyucularıma, Saygılarımla Selâm eder; Özür dilerim, Efendim.
Kusûrumu bağışlayanlardan Allah râzı olsun. Âmîn.

Kadir Yeter.
11 NİSAN 2009 Cumartesi. TRABZON.

Kaynak: www.edebiyatdefteri.com/yazioku.asp?id=15036