0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
806
Okunma
İnsan beyni, bâzen ve âniden târihi geri sarıyor!
Aklıma geldi de yazmaya başladım; onbir eylül bindokuzyüzseksen günü, ikindi vaktinden sonra üç ayrı kişiye aynı şeyi söylemiştim:
Yârın, hiç belli olmaz; bakarsın, ihtilâl olmuş! dedim. O gün akşam oldu eve gittim ve sabahleyin, evden otuz metre yürüyüp ana caddeye on metre kala beni gören Hamit abinin oğlu gazeteci Osman, elini havaya kaldırıp heyecanla işâret ederek:
"Dön geri Kadir Abi, dön geri... ihtilâl oldu" dedi. Şaşırmamış ve bir önceki gün söylediklerimi hatırlamıştım. Geri dönüp eve geldim. Sokağa çıkma yasağı başlamış, ben bir yerden habersiz işe gidiyordum... ey gidi günler.
Otuz yılı geçti.
Yazılmamış nice hâtırâlarımız var…
Yeni nesil ne bilsin?
Saygılarımla
