5
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1085
Okunma
Yeni yeni öğreniyordu küçücük yüreği ile hayatı.
Sorular soruyordu durmadan. Öyle zaman geliyordu ki, ne cevap vereceğini şaşırıyordu annesi.
Ve, bir gün annesini herkes yattıktan sonra elinde elişi ile görünce sorar.
-Anne, ne yapıyorsun?
-Yarın/a hazırlık dedi, annesi.
-Yarın nedir? dedi çocuk.
-Büyüdüğün zamandır, saatler geçecek, gece olacak, sonra sabahlar, sonra güneş doğacak, dedi annesi.
-Güneş hergün doğacak mı? dedi çocuk.
-Evet,, dedi annesi.
......
Çocuk sabah uyanınca kapkara bir gökyüzü gördü penceresinden.
Ve, koşarak annesine.
-Güneşi çalmışlar!! anne dedi!
Güneşi çalmayın, aydınlık yarınlar bırakın çocuklara.
yoksa gelecek siyaha bürünecek,
gelecek anne rahminde ölecek,
ölü yarınlar sonumuzu getirecek!!
Bırakın güneş aydınlatsın.
Güneşi kıskanıp karanlığı giydirmeyin geleceğe!!
Birgül YEĞİN (Gökbaş)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz