hayrettin taylan


Casus uçaklarım var bensiz gezdiğin arayış kayıplarında .Radarın kaderime yakalandıktan sonra, aşk keder oldu.
-Sulu gözlerinden özetlenmiş hayatlar gördüm.Kopya dönemi bitti.
Ruhun çığlık çığlığa düşlere düştüğü benli üşüme mecrasında mecalim eceline kadar takipte.

Bir ömrün kelebek vadisinde değilim.Bir yanılsama armonisinden arındım.
-Meleklerin gözlerinden öğrendim seven kadının ağlamasını.Bu yüzden yüzündeki ifadelerin adıydın her damlan.
Kabul edilmez trajedinin ıslanmışlığı değildi.Hayatını sunduğun, ilklerini verdiğin bir adamın , adamlıktan çıktığı karantinalar s’özelinde her şey şiir değildi Nazlıcan.

Bu dönüşümle , düşüm arasında döşlerim sığar kalışına.Beni anlaman şahiniyim.

-Kendi dağlarımda ürkek ceylanlar kovalıyorum. K’esici bir ilençliğin bağındayım.Bağıllarıma bağlı kuyruksuz güzeller var.

-Bekleyişlerim daha bebek.Büyütülmesi gerek yaşamlarım var.

Uyanıp uyumuşluğumu uyutuyorum. Hep uyanık kalsın senli düşlerim diye güneşten günsüz imkansızlıklar alıyorum kara bahtımın kapkara gecelerine.
Ay, suçlu beyazlarımı da beyaz göstermez biliyorum.
Bey’azın kendisyim. Kara kara düşünmeye gerek yok.

İlk söylediğin sözcük kadar yakınım sana.Senden gelen ilk sözcüktür aslında oncadır tutunduğum.

-Mikrop kapmasın diye ilk sözlerini sakladım sözsüz yürek arşiviminde. Anahtarı sende kaldı.Ne demiştin, yeniden ilk sözlerini duymak içindir bütün ömrümü sunduğum.
-Bütün her şeyi hatırlayarak birisinden gitmek nasıl olur ki?
-Tentürdiyot ya da iyot yoktu bağrımdaki kanayışında.

Ben ruh eczaneni hep sevdim. İlmi ilaçlar sundun.Duruşun raflardaydı.
Güzelliğini tümleyen sosyal meleklerin kanadı vardı yapında.,
Kimliğinin perdesini açtın.Açılmazlarım bir bir oynadı.Kısa metrajlı bir film gibi başladık. Sanal bir hızın çevrimdışı arayışında online özlemler sundun.
-Yazışmalar açılımında vurgulu ç’algılarım artı. Seni ç’aldım ta aşk denen denenmemişlerden.
-Bir denem değildi aslında vuslatımızın bulutsuzluk günceleri.
Kaderin kendiyle vuruşmasıydı.Kedere yazılmış kelamlarımız da varmış bilemedik.

-Ayrılık büyük aşkların zekatıdır. Ya da şairler en çok ayrılığı sever.
İçten ve dıştan yazmak için .İçinin içini herkese sunmak için.

-İşte ne yapayım , bu anlatılmaz sözlerin aşk cambazı yaptın.
Her ipten aşk, her aşktan ip yaptım seni unutmamak için.
En zayıf ihtimalin milinde seni hep saydım.İmkansız sızılar biriktirdim içimden. Bu yüzden sana hazır Gölecim var.

-Hararetli ruhumun derinliğinde dönmeni ısıtan aşkta magma var.
Geoit bir hazırlanışın aşk ortasındayım. Ortadoğu kadar doğu olmuş, benden gittiğin batılara.
-Ben senden doğudaydım.Gün’eşle doğmayı seviyorum demek.Şimdi aramızda Ata bir kent var.Özlem siteleri sanki senli özlemlerimi büyütmek için yapılmış.Sen orda küçük mekanında benden ve senden kalanlarla mutlu olmanın cücesini büyüt.

-Kahreden sözlerin kitabında virgülüne kadar takibindeyim.Aşk bu demek sanırım.

-Şeytanların bile yuhaladığı başka yaşamlar sarkacına atıp durma.Özümdeki melek kendi görmedin belki.

-Seni ilk gördüğüm gün kadar günceyim aşka.İlk görüştüğümüz gün kadar heyecanlı ve hevesliyim.
-Yine sabahın ilk demleri olsun, yine sen.Uzaklarına geliyorum .

Gitmeler aşağılanmışsa da gelmeler asla. Sen gelmelerimin şıkısın.
Duygu terzileri seni benim tutku kumaşıma göre dikmiş olmalı.

Baş başa sayımlar başladı.Baştan sıfıra geldim.Bir sensin.Bir den bize, bizden üçe geçmenin bebek seslerini duyuyorum.
*Leyleklerin getirdiği aşk bebeği değilsin.Gittikten sonra çocukça kaldım.Bütün leyleklerin seni bir gün getireceğini bekledim.
-Baca açtım yarama.Bekledim durdum çocuk hevesiyle.
Gitmeler lazım bana.Gelmeler hazır sana.S’alıncaklar kurulmuş nazlarına .Biraz daha yürü bahtıma.
-Ömrümün orta yerinde evin.Bu nasıl gitmek .Derbeder bir sofinin beyazlayan sakalındaki tellerin sözsüz şarkısını anlar mısın ki yar.

-Aşk orda olmalı ? Gerçi tek başına aşk neyin kurtarıcısı .Okşama böyle tanıdık simalarla y’aramı.Ben sana yakın ve senden de çok uzağım anladım Nazlıcan