Bugün her zamankinden daha çok dosta, arkadaşa, sevgiye, sevgiyi çoğaltıp hüznü azaltacaklara ihtiyacımız var… Öyle anlar olur ki güzel bir söze, bir tebessüme bile hasretlik duyarız. İnsanların birbiriyle karşılık beklemeden hal hatır etmelerini büyük bir lütuf ve mükâfat olarak da düşünebiliriz. Hayata sevgiyle bakıldığında güzelliklerin, erdemlerin derinliklerine ulaşırız. Yaşamak sevgiyle anlam kazanır.

Hep sevgiden bahsederiz ama sevgi kelimesinin içini dolduramayız. Hayat sevgisiz yaşanmaz... Sevgi hava su, ekmek kadar önemlidir. Sevgi emektir, paylaşımdır. Sevgi ruhun dilidir. Hayat paylaştıkça, hayat umut taşıyınca, hayat sevince, hayat sevilince güzeldir. Hayat sevgiyle birlikte yaşanmalı. Sevgisiz hayat sıkıntıdan başka bir şey değildir. Gül güzel kokuyu dikenle birlikte geçinmekle kazandı (Mevlana)

Hayatı severek yaşamalıyız. Yaratılan her şeye sevgiyle bakabildiğimizde çok güzellikler yaşarız. Dolayısıyla severek yaşamak güzelliğin, mutluluğun zenginliğidir. Severek yaşamanın güzelliğini fark edenler ve fark edenlerle yaşamak da güzeldir…

Hayat sevgisiz yaşanacak gibi değil. Kısa ömre sevgiyi sığdırarak mutlu yaşamaya çalışmalıyız. Şu hayatta sevgiyi birbirimizden esirgemeden, sevginin asıl kaynağından beslenerek yaşamalıyız. Sevginin önündeki engelleri yine sevgiyle aşmaya çalışmalıyız. Sevgisiz hayat gündüzde geceyi yaşamaya benzer, günlerimizi sevgi güneşiyle geçirelim ki, günlerimiz ışıkla aydınlansın…

Hangi millette mensup, hangi ülke insanı olduğumuzun çok fazla önemi yok. İnsan olabilmenin en önemli şartı zannedersem kalpte sevgi taşıyabilmektir.
“Hayat, nefrete harcanacak kadar uzun değil “. İnsan insana her zaman muhtaçtır. Bir şeyler kazanalım derken asıl değerlerimizi heba ediyoruz. Birbirimize olan sevgi, saygı ve güveni yıkıyoruz. Yavaş yavaş dostluğu, arkadaşlığı, kardeşliği kaybediyoruz.

Karşınızdakine değer verip sevginizi gösterdiğinizde affedersiniz hayvan bile olsa fazlasıyla karşılığını alırsınız. Karşınızdakini önemseyin, değer verin ki, o da size aynı şekilde misliyle davransın. Sevgi dostluğu, kardeşliği pekiştirir, stresi azaltır. Kötü düşüncelerin, kötülüklerin önünde engel oluşturur. Sevmek; güzel birinde aşkı aramak değil, bir başkasında kendini bulmaktır...( Dostoyevski )

Hayatı anlaşılmaz, anlamsız kılan sevgisiz yaşayanlardır. Şu hayatta insanlar aldanmışlık içersinde gerçek sevgiye ulaşmadan yalancı görüntüye aldanıp, gerçek ve sonsuz hayatı unutması, düşünmemesi büyük bir yanılgıdır, kayıptır…
Hiç bıkmadan sevmekten vazgeçilmemeli, yüreğimizde gerçek sevgilerle yaşamalı, sevgi üzerine sevgi koymalı. Hayat kısa, sevgileri yaşamak için birçok zorluklarla dolu. Hayatımızdan sevgiyi yok etmeden yaşamalıyız ki mutluluğu yakalayalım. Güzel olan sevgili değildir, sevgili olan güzeldir. (Tolstoy)
Hayatı sevgiyi birlikte yaşamalı. Sevgi azaldıkça sıkıntılarımız artmaktadır. Sevgisiz hayat sıkıntıdan başka bir şey değildir. İnsanlar dünyalık peşinde koşarken, çok şeyleri kaybediyor, ölümden sonraki gerçek hayatı unutuyor. Birbirine olan sevgiyi, saygıyı, güveni heba ediyor. Sevgi açlığı içersinde mutsuzluğa yolculuk yapıyor.

Sözlerle tarif edilemeyecek kadar derin bir sözcük sevgi. Gerçek sevgide yalanlarla örülmüş duygulara, düşüncelere yer yoktur. Sevgiyle yaşayarak kaynağına ulaşılınca mutluluğa varılır… Gerçek sevgi karşılık beklemez, gerçek sevgi sizi asla bırakmaz… Sevgi asıl kaynağından beslenmelidir ki, o da Allah sevgisidir.

Kim mutlu edebilir sizi, siz sevgisiz olursanız. Kim sever sizi, siz kendinizi sevmez sevgiye sahip çıkmazsanız. Her şey senle benle başlar yine benle senle biter. İçimizdeki sevginin çoğalması, kaynağına ulaşması, kaynağından beslenmesi dileğiyle, sevgi okyanusunda sevgiyle yüzün, sevgiyle kalın…