Kimbilir belki bir sonbahar gününde gelebilirim şehrine..
Neden sonbahar deme bana.
Bilmiyorum..
Seni ne zaman hatırlasam bir bıçak gibi saplanıyorsun göğsüme..
Nefessiz kalıyorum..
Bir tuhaf gelişin, ve bir o kadar da tuhaf gidişin..İçime acı gibi çöküşün.
Bana sonbaharı hatırlatıyor..
Aslın da doğanın dinlenceye çekilip yeniden doğuşa hazırlığı bu güzel mevsim..
Seni hatırlatıyor bana..Doğa uyanıp yeniden doğarak yenilenecek..
Ama biliyorum ki bir daha senim olmayacak ben de..
Bir gün geleceğim şehrine..
Öğlesine gezeceğim sokakları, caddeleri..Seni özler de görmek istermiyim bilmiyorum..
Şu anda öğle özledim ki seninle sohbet etmeyi..
Biliyorum istediğin hiç bir şeyi veremedim sana ve veremem de..
Güven;Ben bu duyguyu yitireli çok oldu ....
Onun içindir ki hiç bir beklentim yoktur insanlardan..
Bu en sevdiğinin üstüne yemin etmiş bile olsa..
Yaşadım ve gördüm ki her doğru bizim için olduğu kadar..Yalanlar da bizim için..
Ve bunun en yakın ve en canlı örneğisin, ne yazık değil mi..?
Yeminler edecek kadar sevse idin hemen akarmıydı gönlün bir başkasına..
Benim için her çiçekten bal alan birisin sen..
Ama yine de unutulmayanlar arasındasın..
Gelirsem şehrine bir cafe de bir kahve içimlik zaman diliminde görmek isterdim seni..
Kimbilir; Belki bir kış soğuğun da,Ellerim üşümüş, saçlarım ıslanmış, Burnum kızarmış bir halde yüreğinin sıcağın da bir kahve içi mi geleceğim sana..
Geleceğim sana, soğuk bir kış günün de..
Geleceğim yüreğinin sıcağında ısınıp, bir kahve molası kadar eğlenmeye..
Kimbilir; Koyu bir sohbete dalarız, yine eski günler de olduğu gibi daldan, budaktan..
Çoluk, çocuktan..Ters giden hayatın akışından..
Dost gibi, arkadaş gibi, birazda sevgili gibi derdik eskiden, yine dermiyiz bilmiyorum..
Zaten dost`dan öte hiç olmadık biz..
Yine dostca, bir kahve molası ısınırım yüreğin de..Üşüyen ellerimi ısıtırmısın avuçlarına alıp..
Acıttığın yüreği mi tamir edebilirmisin..?Deniz mavisi gözlerimden akarsa yaşlar, silermisin?
Giderken gitme dediği mi hatırlarda üzülürmüsün..?Sanmıyorum, üzüleceğini..
Ne dos`ta, ne yarene ihtiyacın vardı biliyorum..
İstediğin ömrünün sonbaharın da bir sevgilin olmasıydı seni seven..
Hangimizin ihtiyacı yok ki gerçek sevgilere..
Ve bu saatten sonra olsa, olsa Rab sevgisi olsun yüreğim de..
Kimbilir; belki gelirim bir bahar günü..Bir kahve içimi yanın da olmaya..
Sen de gelirmisin, yüreğimin sıcaklığın da bir kahve molasına..??
eCe