Sessiz çığlığımın sahibine…

“Susmak en büyük çığlıktır” derler…Susmak içinde kopan fırtınalara rağmen sessiz ve sakin bir liman gibi görünmektir.Susmak içindeki yangını göz yaşlarınla söndürmektir.
Susmak zorundasındır;çünkü sana yakışan budur..
Susmak zorundasındır;çünkü en güzel cevabın budur..
Susmak zorundasındır;çünkü suskunluğun en güzel dileklerini gizler içinde..
Susmak zorundasındır;çünkü suskunluğun gözyaşlarındır,acıların..
Ve… Susmak zorundasındır;çünkü hala sevmektesindir.
Susarsın;çünkü konuşmaya gerek duymazsın
Sen susarsın ama;gözlerin anlatır acını,sevgini,çaresizliğini…Sen susanda gözlerin haykırır sessiz çığlığının sahibine.Ve bilmektesindir senin çığlığın O’nun kalbinin bir yerlerinde yankılanmaktadır…
İçin rahattır ama.Çünkü sen sevgini en doruğunda yaşamışsındır.sen içinden gelenleri utanmadan,çekinmeden yapmışsındır.VE en önemlisi mutlu edebilmişsindir sevdiğini
Sen sevmişsindir ölümüne O bırakıp gitmiştir.Ve O’nun yaptığını sen O’na yapmamışsındır.Biten bir aşkın acısını yeni bir aşkla bastırmamışsındır.
ÜZÜLME!!!
Sen sana yakışanı yaptın.Yanından geçerken başını bir suçlu gibi öne eğmek,yolunu değiştirmek sana göre değil.Başını öne eğmesi gereken kişi sen değilsindir zaten. Sen O’nun gibi değilsin!söylediğin her sözün arkasındasın
.Bırak hesap sormayı,
Bırak anlasın sevginin büyüklüğünü,
Bırak neden “seni asla kimse benim kadar sevemez!”dediğini anlasın…
Bırak her şeyi
HAYAT SORAR HESABINI!!!