Ben seni hep böyle üzecek miyim? Kırılacak mısın hep benimle beraberken?Nedir senin benden çektiğin?Sen üzülünce ben ne oluyorum tahmin edebiliyor musun? Akan yaşlarının sebebi ben miyim?Değilsin deme ne olursun.Ben daha önce daha mutluydum de bana,nereden çıktın sen karşıma de bana.

De ki bana; O soğuk kış gününde neden geldin Şemsin aşk bağına.
Şemsin aşkı da böyleydi ,sevdimi kahrederdi,yıkardı üzerdi, ağlatırdırdı.Onun aşk mayasıda böyleydi.Vuslat yoktu onun kitabında.severdi, adam gibi severdi sonuna kadar ama; vuslata gelince o kahraman adam kaçardı,kendi ayakları ile giderdi sonsuzluk vuslatına.Kaçardı durmadan kaçışı belki üzmek istemediği içindi maşukunu.

Evet bundan mı ben sana kahır oluyorum bundan mı seni yoruyorum,sıkıyorum ağlatıyorum?Tek hatamız Şemsin aşk bağında beni görmen, beni orada sevmen mi ?Acaba Şemste mi oradaydı,o mu üfledi aşkı sana,bana.Bizi biz yapan o ruhu, o aşkı o mu verdi bize?
Yok yok kıyamam sana, kıramam seni, ağlatmak mı o hiç olmadı işte.Hiç yakıştıramadım kendime, sana, bize.Ben bu olamam sen hiç bu olamazsın,sen ağlamazsın,gülersin sen GÜLER ! Bir saniye de olsa, sahtecikten değil içten gülsen ferahlar ruhum, gülerim bende seninle.Tebessüm değil istediğim,dudaklarındaki o mana, ruhundan gelmeliydi,içten, derinden.
Olmadı işte ey çiğdemim olmadı.Ağlattım ben seni.....

Üzmeyeceğim bir daha seni,o gözünden akan damlalar mahvetti , bitirdi beni.

Üzmeyeceğim bir daha seni,o gözünden akan damlalar eritti gönlümün çeliğini.

Üzmeyeceğim bir daha seni, o gözünden akan damlalar -sus yorma- dedi beni.

Üzmeyeceğim bir daha seni,ve emin ol ki bu ışık, hep besleyecek çiğdemini.

BUNDAN SONRA, MADDEM SENİN YANINDA OLMASA DA ,
MANAM YANINDA .
CİSMİN OLMASA DA BENİMLE, İSMİN RUHUMDA...ELVEDA

NE OLUR ÜZMEK İSTEMİYORUM SENİ...