’Bütün gereksiz işleri kendine meslek edinmiş insana, şair denir...’
Alpdoğan AKYÜZ



Şair adam şiir okumaktan yorulmaz...


İşinin mısraları çözmek, duyguları derin derin hissetmek olduğunu bilir. Duyguyla hareket etmekten çekinmez. Utangaçlığı yoktur, olsa da sadece suretinden korkar aynalara baktığında...


Şair adam, yalnızlığın yoldaşıdır. Kalabalığı sevmez hiçbir zaman. Kuytu köşeler, adımsız kaldırımlar, meçhul adresler; uğrak yeridir. Anlam çıkarır kaya görünümlü sessizlikten. İlerleyen ve durağan şeylerden mana arar. Hesabını sorar ters giden olayların. duyarlılığını gizlemez. Esirgemez yüreğini ortaya koymaktan...


Şair adam, ses sahibidir. Her sesin peşinde koşmayı devrim sayar kendine. Farklı ve değişik sedaları duymaktan hoşnut olur. Ruhunu dinler. Canının istediğini yerine getirmek için uğraşır. Aynı yerde fazla durmaz. Aynı kişilerle uzun süreli dostluklar kurmaz. Aynı olmaktan ve aynı kalmaktan nefret eder...


Şair adam, kanatlamaktan yanadır. Uçan her canlıya meraklı gözdür. Tüm renkler ona büyülü gelir. Bahara aşıktır, yağmura vurgundur, yeşile sevdalıdır. Yaz mevsime gıcık değildir. Sonbaharı bir ayrı sever. Kış soğukluğundan etkilenmez. Güzel olanı kabul eder. Razı değildir avuçtakilerine. Daha fazlasını kapmak için nefes alıp verir...


Şair adam, belalıdır. Dinlemez hoşuna gitmeyen isimleri. Aklından kuşku duyanlara savaş açması hemendir. Kendi olma derdini korur hep. Özgün bir noktaya ulaşmak, orijinal bir nota yakalamak için ömrünü heba eder...


Ve şair adam, dünya meselelerine sırtını çevirmez. İnzivalarda yaşadığını bilse de çoğu kişi, aslında o insanlığın hizmetinde can feda bir erdir. Emekle, ekmekle ve iyi yaşamakla kavgalıdır şair adam...


Şair adam, şiirle konuşur, şiirler yaşar...




..............................
Mehmet Selim ÇİÇEK
27 Mayıs 2011,,,17.09
Kerboran