Bak Hamiş;

Öylesine bir esintidir bu tanımlanamayan metaforların kalıntıları..gün gelir bir çığ gibi önüne kattıkları yekün bir insi ve cinni ademe mahkum ediverirler.

Şu yüreğimizin ortasında ayrık ot gibi biten o menem şeyin beynimizdeki kan dolaşımına katma değer olarak sunduğu şeyin hayra yorulamayacağını bilmiyor değiliz öyle değil mi?

Duy Hamiş;

Madem ki bu küre-i arzda nafile bir telaştan münezzeh ve madem ki eşrefi mahluk sıfatına haiz ve madem ki hiçliğe galebe çalan bir Yolcuyuz...

Algıla Hamiş;

Fenafillah bir mertebedir..lakin beşeri aşkın maksadını ihlal edip helali ifal edenlerin Aşere-i Mübeşşere’yi Din gününde temaşa etmeleri kati bir yasaktır.

Yolcuyuz Hamiş;

Nasıl ki bir vasıta yolda türlü engebelerle karşılaşır ve onlara takılmadan yoluna devam etme kararlılığını sahiplenirse öyle de biz bu yolda karşılaştığımız gönlümüzün ziyalarına karşı elem ve keder katranına aldırmaksızın devam etmeliyiz.

Hamiş; aşılabilir hevalar gücümüz nispetinde direnilebilir iken bertaraf etmek ne güzel...

Müjdeler olsun muzafferlere...

Veyl olsun!
Kalplerini istila edip virana çevirene...
Veyl olsun!
Çekip gidenlere...
Veyl olsun!
Geride yangınlar bırakanlara...

Meryem:58-59

Şakası yok bu işin…

Aldır Hamiş…