HEP AYNI VURGUN
Puslu bir camın ardından bakar gibi bakıyorum hayatıma.Tam seçemiyorum ama o karşı taraftaki kadın ben miyim,başkasımı yoksa.Oysa nasılda sıkı sarıldığımı sanırdım yaşama.Şimdiyse soruyorum.O ben miyim başkasımı yoksa.Geleceğim puslu bir camın ardındaysa,ya geçmişim.Hızla dönüyorum arkama.Onlarda silik,solgun,biraz da yorgun.Ah duygularım! Ne kadar da hızlı yol aldılar bir süredir süredir.Kimi zaman tökezleyip düştüler.Yeniden kalktılar,inanmak,umut etmek istediler.Tıpkı yürümeye başlayan bir çocuk gibi.İnatla,hırsla kalkıp dikildiler hayata.Yanıldılar.Geçmişle gelecek arasında sıkıştılar.Bir taraf puslu,diğer taraf yorgun.Ne tarafa tutunsam hep aynı vurgun......