Milletin ferdi

Mahkûm ediliyor darboğaz nafakaya,

Hani ölüm herkesin elinde olsa parlayacak yangına,



Neme lazımcı

Sırnaşığa, aşk kolsun aşkı anlayan ana,

Kalmadı şevki bahar canın hasret kaldığı akşamlara…



Zaman aynı,

Mekânlar farklı, insan anlamda kalmalı,

Mütemadiyen o heveslerinin zindanında yaşamamalı,



Ruhunu anlamalı,

Kalbin letafetinde uzlete ulaşmalı,

Hakkın sofrasında, halin muhabbetini aşkla solumalı…



Ne derviş

Ve nede ermiş telakkilerinden vazgeçilmeli,

İnsan iklimine öncelikle azimet mükellefiyeti dikilmeli,



Toprağın

Bereketinde idrak gayretinle çok filizlenmeli,

Ölümün serinliğinde tefekkür rüknü hiç ihmal edilmemeli…



İnsan bu bazen

Yanılacak ve şaşacak ancak hali anlayacak,

Dost ikliminde yargıçlık bireyin tekelinde asla olmayacak,



Müşavere yapacak,

Ürkütmeden şefkatini kalbe akıtacak,

Rızayı bari için külfetin güzelliğinde o aşkla kucaklaşacak…





Mustafa CİLASUN