Hani bir gün sevda bahçelerinde gezecektik elele
Sen şarkılar söyleyecektin, ben dinleyecektim rüzgarın melodisini...
Sonra, sonra güller derecektin, dikenlerini ayıklayarak, neden diye soracaktım sana...
Ellerine batıp, seni incitmesinler diye cevap verecektin...

Şimdi dillerin diken olup, batıyor ve kanatıyor, incitiyor yüreğimi...
Var git, diken dillerine değmez güllerim

Aşkı anlatıp duruyorsun durmadan, durmadan, aşkı anlatıyorsun
Var mı sende o yürek...
Aşk için mangal gibi yürek gerek
Korkarak yaşanmaz aşk
Kaçarak yaşanmaz aşk...

Hani demiştim ya, okyanusa dalmayı düşünüyorsan, vurgun yemeği göze alacaksın diye....
Sen kim, okyanusa dalmak kim
Kenarına bile yaklaşamayacak kadar korkaksın sen
Su damlaları ile yetinebilirsin ancak
Şimdi çek git artık, çek git
Bu sevda söndüyse artık, senin korkaklığındandır
Korkaklığın yüzündendir...

Her şeyin bir bedeli vardır, derler
Hiç eğilmedim hayatımda, hiç
Kırılırım ama eğilmem dedim hep
Şimdi başım dik, huzurlu bir seher yeline saldım kendimi ve martılarla sohbet ediyorum...

Hani demiştim sana ya
Ben sevdim mi adam gibi sever, gittim mi de adam gibi giderim diye
GİTTİM...
Hayatımda hiç yaşanmamış, hiç var olmamışcasına silerek seni
Gittim...

Ben kaldıramayaağım taşın altına elimi koymadım bu güne kadar
Taşıyamayacağım yükün altına girmedim...
Ama sen...
Sen ilk raundda kaçıp gittin
Ben havlu atmadım ringin ortasına korkak boksörler gibi...

Ben bir bahçıvanım
Gül yetiştiririm sevgi bahçemde
Dikeni olmasaydı değerli olur muydu GÜL
Gülü seven dikenini de sever, güle ait olduğu için...

Şimdi git artık, ait olduğun yere
Aşk korkakların işi değildir...

Yaşayacaksan yaşarsın
DOLU DOLU...
Dünyaya meydan okuyarak...

Şimdi ben gittim, seni kendi yalnızlığın ve karmaşan içinde bırakarak...

Sen aşkı hiç bilmeyen...
Ben ise sevgi dokuyup, sevgi deren.



Asimaral... 19.KASIM.2007