5 cm. Yemin ederim en fazla 6 cmdi o mesafe. Savcı Esra da gelmiş, dünyanın ekseni bile 12 cm kaydı Behzat, sen bana 1 cm kaymadın, ay yaklaşmadın diyor. Ellerimizin arasında en fazla 6 cm diyorum ya! Tutuşmadık. Dünyanın ekseni ne! Greenwich nerede, biz nerede. Köy romanlarındaki dirsekleri birbirine değince titreyen gençleri çok iyi anladım.

Şey düşünürüm, fısıltıyla konuşmak zorunda kaldığımız durumlarda, dersin ahengi bozulmasın diye, arkana yaslanır mısın, dediğimde, sesim çok kısık hani, derin ya bence; düşünür müsün o an, ne ses, kim bilir bu ses uykudan uyanınca nasıl oluyordur, diye. Yemin ederim ben erkek olsam aynen böyle düşünürdüm.

Sonra gelip usuldan eğilirsin ya kulağıma, koku bu yayılır, kokum burnuna değer; der misin içinden, dışı böyleyse tanrım teni!, diye.

Birtakım hayalleri kurmaktan kendimi alamıyorum. Denesem alırım belki. Ama deneyesim yok gel gör ki. Böyle seni bir öpesim var anlatamam.

Canım Atay diyor ya, kimsenin benim aklımdan geçirdiğim kadınlarla, aklımdan geçirdiğim şeyleri yapmaya hakkı yok. Aynı şey benim adamlarım için de geçerli.