zeki demirkubuz filimlerinde ,orda hep bir kapı vardır ,kapıların arka kısmında hep başka yaşam öyküleri vardır,izlerken ne diyor bu adam acaba diye bir sorgulamalar vardır,böyle izlersiniz filimi ama sizi şaşırtabilir sonunda ,beyniniz boşalır gibi olursunuz ,düşünürsünüz epey,hangi evrelerden geçti ki bu olaylar ,bu sonuca vardı dersiniz,ama birde hep bir minimalistlik sözkonusudur ,fazla kişiler yoktur ,konu az kişiler arasında geçer ama çok derinliği vardır



Burada kişi dünyasında da evreler var, hep sorgulamıyor muyuz veya bakar kör müyüz,bir anahtarın ucundaki arka yaşanmışlığı kaç kişi sorgular veya merak eder,o kadar yüzeysel midir kemerin intihar ucu,veya aniden saçların salınırken bir patikadan neden kaybolur gözünün önünden ,neden niçinler ve durdukların ,sorguladıkların sonucu kişinin arka dünyasının alegorilerine ,benzetmelerle bir dalış yapmak kaç kişinin ruh dünyasında vardır.


Kişi kargalara bakarken gerçekten gördüğü sadece karga mıdır ,toplumun 99'u ne düşünürde ötekileştirir,veya geri kalan kısmı ne düşünürde bir su kabı koyar caminin önüne kargalar için,eğer görmezsen anahtarın ucundaki arka kısımları ötekileştirirsin senden olmayanları ..


Güzel düş gördün yavrümmm ,gayet güzel odaların kapılarını açtın ve baktın hem bana ,hem kendine..


sevgimle